Antik Roma'da ortaya çıkan Columbarium, ölenlerin kalıntılarını korumak için hala kullanılmaktadır. Mermer bir tabletin altındaki temiz nişlerde sevilen birinin silinmez hafızasını koruyan geleneksel mezar yerlerine bir alternatiftir.
Antik çağlardan beri insanlık, tüm varoluşun ölümle sona erdiğine inanmayı reddetmiştir. Romalılar, ölümden sonra bir kişinin ruhunun bir güvercine dönüştüğü güzel bir efsane ile geldi. "Ölüm", "cenaze" kelimelerini başkalarıyla değiştirdiler. Geleneğin başladığı yer burası - mezar yerine Latince'den "güvercinlik" anlamına gelen "columbarium" adı verildi. Antik Roma'da, mezarların yapıldığı yarım daire biçimli nişlerde büyük binalar şeklinde inşa edilmişlerdi.
ateşli cenaze
Hıristiyan cenaze törenleri pratiğinde, ayrılanların uzun süre yakılması pagan olarak kabul edildi ve yasaklandı. Ancak 16. yüzyılda Avrupa'da korkunç hastalık salgınlarının ortaya çıkmasıyla ölü yakma yavaş yavaş uygulanmaya başlandı. İlk başta bunun için cenaze ateşleri kullanıldı, ancak bu çok etkili bir yöntem değildi.
19. yüzyılın sonunda, bir Alman mühendis Siemens, vücutları yakmak için bir sıcak hava jetinin kullanıldığı bir fırın tasarımı geliştirdi. İlk krematoryum İtalya'nın Milano kentinde inşa edildi ve inşaat uygulaması yavaş yavaş Avrupa'ya yayıldı. SSCB'de krematoryum ilk olarak 1920'de Moskova'da inşa edildi.
Yakıldıktan sonra küllü çömleğin yerleştirildiği krematoryumların yanına çok sayıda nişli duvarlar dikildi. Kaplar, ölen kişinin adını ve yaşamının yıllarını gösteren mermer tabletlerle kaplıydı. Nişler güvercin kafeslerine çok benziyordu; unutulmuş Roma adı hemen hatırlandı. Mezar yerleri bu şekilde "kolumbaryum mezarlığı" adını aldı.
son sığınak
Hüzün Duvarları çok uygun bir gömme türüdür, geleneksel anıt mezarların aksine bakım gerektirmez. Kolumbaryumda ayrı bir yeri kaplayan mermer tabletler, çekici görünümünü uzun yıllar korur. Kural olarak, yakma işleminden sonra akrabaların ve arkadaşların sevgili bir kişinin anısına haraç ödeyebilecekleri mezar yerlerine banklar ve çardaklar kurulur. Hüzün duvarları asil ve estetik bir görünüme sahiptir. Kremasyon, aşağıdaki avantajlardan dolayı son zamanlarda büyük şehirlerde yaygınlaştı:
- küllü bir semaver çok fazla kullanılabilir alan kaplamaz;
- ilk semaverin kurulumundan bu yana ne kadar zaman geçtiğine bakılmaksızın, herhangi bir zamanda bir niş gömmek mümkündür;
- mevsimsellik, semaverin kurulumunu etkilemez;
- Ciddi malzeme ve işçilik maliyetleri gerektirmez.
Keder Duvarı, toprağa geleneksel gömme için iyi bir alternatiftir. Duvar nişlerinde kremasyon sonrası cenazelerin uzun bir geçmişi vardır, bu yöntemin kendine göre avantajları vardır. Ancak asıl mesele, insan vücudunun nasıl gömüldüğü değil, hatırasını torunlarına aktararak saygıyla hatırlanıp hatırlanmayacağıdır.
