"Son Çin uyarısı", 20. yüzyılın ikinci yarısında evde kullanılan bir kelime haline gelen ironik bir ifadedir. Bildiğiniz gibi, "en son Çin uyarıları" birkaç yüz ila birkaç bin arasında değişebilirken, "sözlü" uyarılar dışında, bunlarda belirtilen yaptırımların uygulanmayacağı açıktır.
Çin'in Avrupalılar tarafından keşfedilmesinden sonra, pek çok Avrupalı güç için neredeyse cezasız kalmaya başladıkları "lezzetli bir lokma" haline geldi. Çin'i sömürgeleştirmeye başlayan tüm Avrupa ülkeleri onu "ikinci sınıf bir güç" olarak gördü. Bu nedenle, vicdan azabı duymadan, savaşları serbest bıraktılar, yerli nüfusu acımasızca yok ettiler, onları afyonla zehirlediler ve Çin'in birçok Avrupa gücünün yarı-sömürgesine dönüşmesine yol açan toprakları ele geçirdiler. 1911 Xinhai Devrimi ve onu takip eden iç savaştan sonra Çin, merkezi devlet gücünü birkaç düzine kadar kaybederek tamamen dağıldı.
Bu, demir iradesiyle uzun süredir acı çeken ülkesindeki bir devlete benzer bir devleti yeniden canlandırmayı ve yaratmayı mümkün kılan Büyük Mao'nun Çin'de iktidara geldiği ana kadar devam etti. Ancak bağımsız bir Çin devletinin oluşumunun ilk aşamasında Çin, rakiplerine henüz ciddi bir geri dönüş yapamadı. O andan itibaren, devlet otoritesini ve prestijini korumaya çalışan resmi Çin makamları, umutsuzluklarının tamamen farkında olarak, düşmanlarına son uyarılarla diplomatik notlar göndermeye başladılar.
Tayvan çatışması
En fazla sayıda "son Çin uyarısının" 1954-1958 Tayvan ihtilafı sırasında geldiğine inanılıyor. Bir yanda Çin ile diğer yanda Tayvan ve ABD arasındaki çatışma, tartışmalı adalar yüzünden ortaya çıktı. Çin komünist hükümetini tanımayan ABD, kendi türünde komünizmi inşa eden Tayvan'a aktif olarak yardım etti ve savundu. Çatışma sırasında, Çin'in hava sahası, Amerikan keşif uçakları tarafından sürekli olarak ihlal edildi.
Bu utanmazlıktan çileden Çinli yetkililer, bazı kaynaklara göre 9000 civarında biriken BM aracılığıyla Amerikalılara bitmek tükenmek bilmeyen diplomatik uyarılar gönderdi. dronlarını göndermeye devam etti. Çinliler bazı keşif uçaklarını düşürdüler ancak daha ciddi adımlar atmaya cesaret edemediler. O dönemde dünya medyası, bu ifadeyi herkesin bildiği ve yaygın olarak bilinen bir isim haline getiren "en son Çin uyarıları" hakkında çok şey yazdı.
Damansky Adası yakınlarında çatışma
1969'da, bu kez Çin ile SSCB arasında Damansky Adası yakınlarında bir başka çatışma çıktı ve bu da Çin hükümetinin SSCB Dışişleri Bakanlığı'nı bombaladığı bir "son Çin uyarısı" akışını tetikledi. Bu sefer, SSCB için her zaman ciddi sonuçları olmadığı için çok daha az uyarı vardı, sadece 328. Bu çatışmadan sonra, Sovyetler Birliği'nin siyasi okuryazar vatandaşları, günlük konuşmalarında "328. Son Çin Uyarısı" ifadesini kullanmaya başladılar.
