Maral boynuzları kullanma tarihi yaklaşık iki bin yıldır. Günümüzde, hem tablet hem de toz şeklinde birçok ilaç ve ayrıca çok sayıda diyet takviyesi üretilmektedir. Bütün bu ürünler büyük talep görüyor.
Maral boynuzları ve değerleri
Boynuzlara, azgınlık mevsimine denk gelen yıllık büyüme döneminde geyik boynuzu denir. Bu süre zarfında tübüler bir yapı kazanırlar, kanla dolarlar ve kısa yumuşak tüylü ince kadifemsi bir deri ile kaplanırlar.
Çok eski zamanlardan beri, genç geyik boynuzları, Asya ülkelerinin sakinleri tarafından halk hekimliğinde kullanılmıştır. 12. yüzyılda Çin, evcil hayvanlar olarak boynuz geyiği yetiştirmeye başladı.
Altay'da 19. yüzyılın sonundan itibaren boynuz maral yetiştiriciliği adı verilen ayrı bir ekonomi dalı vardır.
Maral boynuzlarının değeri, içerdikleri çok miktarda besin maddesinden kaynaklanmaktadır. Bilimsel bir bakış açısından, bunu açıklamak zordur. Ancak altay'ın eşsiz ekolojik koşullarında yaşayan kızıl geyiğin ve azgınlık döneminde geyik organizmasının 25 kg'a kadar kemik dokusu ürettiğini düşünmeye değer. Bu, biyolojik olarak aktif maddelerin yüksek konsantrasyonuna yol açan tüm vücut sistemlerinin stresini gerektirir. Ek olarak, bu geyik türünün besin temeli, örneğin altın kök gibi en değerli şifalı bitkileri içerir.
Hem boynuz geyiğinin hem de insanların sıcak kanlı organizmalar olduğu ve bu da hayvan bazlı preparatların insanlar tarafından daha iyi özümsenmesine katkı sağladığı da unutulmamalıdır.
Günümüzde boynuzlar, gücü, gençliği ve sağlığı korumak için yaygın olarak kullanılmaktadır. İçlerindeki tıbbi özelliklerin içeriği açısından sadece ginseng ile karşılaştırılabilir ve kullanılan ilaçların en üstünde yer alırlar.
boynuzlar nasıl elde edilir
Daha önce, hala yaşayan bir maraldan boynuzları kesmenin barbar tekniği uygulanıyordu. Esas olarak kaçak avcılar tarafından kullanıldı. Bu, vahşi maralın boynuzlarının esaret altında yetiştirilen maraldan daha fazla besin içerdiği gerçeğiyle açıklandı. Bunun nedeni, sürü için mümkün olduğunca doğal olana yakın koşulların yeniden yaratılamamasıydı.
Ancak zamanla bu mümkün oldu. Yüksek verimli meraların etrafı çeşitli meralarla çevrilerek maral yetiştiriciliği için geniş araziler tahsis edildi.
Boynuzları çeşitli şekillerde hasat edilir. Bunların arasında, özellikle ham maddenin tüm besinlerini koruyanlar olmak üzere üçü hakimdir.
İlk yol gelenekseldir. Mikrobiyal ve parazitik kontaminasyonu önlemek için ara haşlama ile havayla kurutmadan oluşur. En yaygın olanıdır. "Pantoprost" ilacının üretimi için hammaddeleri çıkaran onlardır.
Düşük sıcaklıkta dondurarak kurutma ve vakumla kurutma da yaygın olarak kullanılmaktadır.
