Bir geyik ile aynı büyüklükte övünebilecek Rus ormanlarının sakinlerini bulmanız pek olası değildir. Erkek geyik 500 kilogram veya daha fazla ağırlığa sahip olabilir. Boynuzlarının kütlesi 20-25 kilogramdır ve boyutları neredeyse iki metredir.
Elk, Avrupa ve Kuzey Amerika ormanlarında bulunan en büyük hayvanlardan biridir. Elks geyik ailesine aittir, ancak görünüşte onlardan çok farklıdır. Kısa gövdeleri, çok uzun bacakları ve büyük spatula boynuzları vardır.
geyik boynuzları
Sadece erkek geyik, büyük boynuzlarla övünebilir. Normal olarak geliştirilmiş bir boynuz, az sayıda işlemin ortaya çıktığı geniş bir tabandır. Boynuzların gelişme derecesine göre hayvanın yaşı ancak çok yaklaşık olarak söylenebilir. Büyümeleri, geyiğin bireysel özellikleri, ikamet yerlerinin coğrafyası vb. Gibi faktörlerden güçlü bir şekilde etkilenir.
Boynuzlar yaşamın ilk yılında büyümeye başlar. İlkbaharın sonlarında - yaz başlarında, geyiğin kafasında sadece Ağustos ayına kadar sertleşen yumuşak oluşumlar görülür. Yaşamın ilk yılında büyüyen boynuzlar küçüktür - uzunlukları genellikle 30 santimetreyi geçmez. Dıştan, kalın örgü iğnelerine benziyorlar ve sadece yaşamın ikinci yılında çatallanmaya başlıyorlar. İlk başta, genç bir geyiğin boynuzları gevşektir ve deri ile kaplıdır. Daha sonra, deri kurur, boynuzlar sertleşir ve geyik, ağaç gövdelerine sürtünerek deri kalıntılarını onlardan koparır. Geyik her yıl sonbaharda boynuzlarını döker. Aralık ayından Mayıs ayına kadar erkekler boynuzsuz yürür.
Dışa doğru, atılan boynuzlar bir pulluğa benziyor - eski Slavların toprağı sürdüğü bir cihaz. Bu benzerlik sayesinde "elk" takma adı geyiğe yapışmıştır.
Geyik boynuzlarının aralığı 180 santimetreye ulaşabilir, her bir boynuzun uzunluğu 80-90 santimetredir ve boynuzların toplam kütlesi 25 kilograma ve daha fazlasına ulaşır. Bu gibi durumlarda, boynuzların tabanının çevresi 25-30 santimetreyi aşıyor.
çalılık devleri
En büyük boynuzlar Kamçatka'da yaşayan geyiklerde bulunur. Avrupa geyiğinin ortalama ağırlığı nadiren 450-500 kilogramı geçerken, Kamçatka Bölgesi'nin Penzhina Nehri bölgesinde yaşayan geyik 700 kilogramdan fazla olabilir. Bir zamanlar Orta Rusya'da yaşayan elklerin ve elklerin biraz gerisinde kalıyorlar. Böylece, 20. yüzyılın başında Petersburg eyaletinde avcılar, ağırlığı 619 kilogram olan bir geyik almayı başardılar.
geyiğin ekonomik değeri
Rusya ve İskandinav ülkelerinde, geyiği evcilleştirmek için birkaç girişimde bulunuldu. Sovyetler Birliği'nde, bu hayvanların et ve süt için yetiştirildiği yaklaşık yedi geyik çiftliği vardı. Elk sütü tıbbi bir ürün olarak kabul edilir.
