Şakalar özel bir folklor türüdür, içeriklerinde atasözleri ve deyimlere yakındırlar. Kafiyeli veya anlatı biçiminde olabilirler. Hikayeye mizahi bir komik ton vermek için genellikle konuşmada kullanılırlar.
İnsanların gerçek zenginliği sözlü yaratıcılıklarıdır. Yazının ortaya çıkmasından çok önce birikmeye ve nesilden nesile aktarılmaya başladı. Konuşmalarda hala halk bilgeliğinin gerçek hazinelerini kullanıyoruz - şakalar. Bunlar, bazen mizahi nitelikte, yoğun düşünce içeren küçük ifadelerdir.
Bir misafiri masaya davet ettiğimizde bu tür ifadelerin çoğu telaffuz edilir. Ve sık sık masada oturduğumuz kişi, "Onunla birlikte bir kilodan fazla tuz yedik" ifadesine bakılırsa, bizim için gerçek bir arkadaş olur. Halk fıkraları konuşmamızı zenginleştirir, muhatap için ilginç, doğru, iyi işaretlenmiş ve zarif kılar.
öğretici halk sözü
Atalarımız, çocuk yetiştirmenin kendilerine hitap eden kelimelerin doğru seçimini gerektirdiğini çok iyi anladılar. Bir yetişkinin konuşmasının gençleri yakalaması, dikkatlerini çekmesi ve karşılıklı duygular uyandırması gerekiyordu. Atalar, nesillerin bilgeliğini bu güne canlı ve alakalı ifadelerde yoğunlaştırmayı başardılar.
Atasözleri, bir kişinin hayatının farklı yönleriyle ilgili sözler. Yabancı bir ülkede yaşayanı kıskanırsın - "Ata yurdundan ayrılma - gitme", savaşta düşmanı küçümsersin - "Düşmanını koyun yapma, kurt yap." Küçük yaştan bu kadar basit ama bu kadar önemli bir dünyevi bilgelik işte böyle yetiştirildi.
Şakacı, uçarı bir biçimde yapılan bir sözün kişiyi çok daha etkili bir şekilde etkilediği halk arasında fark edildi. Birincisi, o kadar saldırgan değil ve ikincisi, eksikliklerinizi düşünmenizi sağlıyor. Bir kişinin en çeşitli yönlerine de değinen şakalar bu şekilde ortaya çıktı. Uyuyorsun, uyuyorsun ama dinlenmeye vaktin yok, dediler tembel adama ve tembel adama. Ve azarlamaya ve azarlamaya gerek yok, her şey açık.
çocuk yetiştirmek
Şimdi kitaplar ve internet, tekerlemeler, tekerlemeli ifadeler bulmamız için bize bolca fırsat sunuyor ve çocuğun ilgisini çekecek ve onları tekrarlamak istiyor. Ve daha önce ağızdan ağza, bebeklere yönelik pestushki ve eğlenceleri geçtiler. Şaka şiirleri kısaydı ve bir çocuğun anlayabileceği konulara değiniyordu: bir kedi, bir keçi, bir ay, bir büyükanne, bir çelenk.
Yetkin bir şekilde oluşturulmuş, çocuğun konuşma aparatını geliştirdiler ve şimdi alakalı kalıyorlar ve sıklıkla anneler tarafından kullanılıyorlar.
Çocuklar da tekerlemeler, fıkralar, iyi bir mizah anlayışıyla bestelenmiş ve olumlu şeylerle eğlendirildi. Atalarımızın yaratıcılığı zengin ve çok yönlüdür, bir yetişkinin ve bir çocuğun ruhuna dokunur, belki de bu yüzden zamanımızda talep görmektedir.
