İnsanın daha yüksek güçlere ve Tanrı'ya olan inancına genellikle dindarlık denir ve kadere ve olan her şeyin önceden belirlenmesine olan inanç - kadercilik. Kadercilik, sanatçıların, yazarların, filozofların özünü anlamaya çalıştığı ideolojik bir konum ve bütün bir varlık felsefesidir.
Kadercilik, elbette, bir dünya görüşüdür, bir kişinin olayların kaçınılmazlığına olan güvenini, kaderin baştan önceden belirlendiği inancını varsayar ve olan her şey, yalnızca orijinal olarak içsel özelliklerin, bir kişinin içinde bulunduğu alanın bir tezahürüdür. var.
Kadercilik, aynı zamanda, nesnel gerçekliği yorumlama yoluyla bilimsel ve hatta dinsel olarak atfedilebilen felsefi bir görüştür.
Varlık tanımı olarak Fatum
Kaderciliğin tüm tezahürleri, insanın kendi kaderini tayin etme sistemi ile ilişkilidir. Bazen kadercilik, günlük karamsarlık, bir kişinin olayların başarılı sonucuyla ilgili belirsizliği, kasvetli bir ruh hali anlamına gelir. Ama yine de asıl mesele, antik çağlardan kaynaklanan felsefi anlayışıdır. İçinde kader, toplu olarak yaratılmış, ancak aynı zamanda, her bir bireyin kader mekanizmasında sadece bir dişli olduğu gelecekte zaten tamamlanmış bir süreçtir. Kadercilik, bireysel bir varlığın kaderinin yalnızca tek bir sistemin parçası olduğunu varsayar.
Gelecek geçmişte kaldı
Kaderin kaçınılmazlığına inanan kişiye kaderci denir. Böyle bir insan, tüm olayların önceden belirlenmiş ve baştan kaçınılmaz olduğundan emindir. Böyle bir dünya görüşü, bir kişinin gelişimi ve hayata karşı tutumu konularına karşı tutumunu, varlığının anlamının tanımını belirler. Kadercilerin zamanın akışı hakkında kendi fikirleri vardır, bu onların şimdiyi, geleceği ve geçmişi aynı anda temsil etmelerini sağlayan, ancak bölünmez bir akım olarak değil, birbirinden ayrı olarak temsil etmelerini sağlayan özel bir algıdır. Ve kadercinin bu kesimlere karşı tutumu farklı olacaktır.
Kaderciler için geçmiş, tamamlanmış bir aşamadır, sadece analiz edilebilen bir deneyimdir, sadece hafızada kalır ve şimdiyi hiçbir şekilde etkilemez. Kaderci için gelecek, pratikte şimdiye eşittir, çünkü inançları sayesinde, onun başlangıçta evrende yerleşik olduğuna ve bu nedenle önceden var olduğuna inanır. Ancak aynı zamanda gelecek, insan anlayışından gizlenir, bir kişi geleceği etkileyemez, öngörü unsuru dışında, etkileşim mümkün değildir, kadercinin konumu budur. Gerçek bir kaderci, onu farklı şekillerde değerlendirebilir, belki de onu etkilemeye uygun, ancak yine de belirli sınırlar içinde düşünecek, ancak büyük olasılıkla, varoluşu yalnızca zihin tarafından algılanan değişmez bir tefekkür süreci olarak ele alacaktır.
Modern toplumda kadercilerin görüşleri tanınmaz, ciddiye alınmaz. Bu, esas olarak, bilimsel araştırma olanaklarının sonsuz olduğu gerçeğinden, süreçlerin kendiliğindenliğine olan inançtan kaynaklanmaktadır.
