370 milyon yıl önce, modern Belçika topraklarındaki bataklıklardan birinde küçük bir larva boğuldu. Belçikalı bilim adamları tarafından son zamanlarda küçük bir omurgasız fosili keşfi paleontolojide büyük bir boşluğu doldurdu.
En eski böceğin bulunan fosili sadece sekiz milimetre uzunluğundadır, ancak bilim dünyası için değeri yadsınamaz. Bu keşiften önce, antik yaşam araştırmacıları, Devoniyen'in sonu ile Karbonifer'in başlangıcı arasındaki zaman periyoduna atfedilebilecek neredeyse hiçbir böcek kalıntısına sahip değildi. Bu nedenle, 385 ile 325 milyon yıl önce arasındaki boşluk genellikle "altı ayaklıların tarihinde bir boşluk" olarak anılırdı.
Bu buluntu Strudiella devonica olarak adlandırıldı, Belçika'nın merkezinde bulunan Namur şehri yakınlarında yapıldı. Bilim adamları tarafından gerçekleştirilen fosil DNA'sının moleküler analizi, uzun süredir devam eden bilimsel bir varsayımı doğruladı: Geç Devoniyen'de belirli böcek türleri vardı.
Araştırmayı yürüten bilim insanlarına göre, şimdiye kadar böcek sınıfının en eski temsilcileri hakkında çok az şey biliniyordu. Özellikle, iki çeneleri vardı - İskoçya'dan Devoniyen dönemine kadar uzanan böceklerin çeneleri. Bu parçaların yaşı yaklaşık dört yüz milyon yıldır. Bunu yaklaşık 350 milyon yıl önce başlayan Karbonifer dönemine ait buluntular takip ediyor. Bunlar, 75 santimetreye kadar kanat açıklığına sahip yusufçukları ve köpek büyüklüğünde hamamböceklerini içerir. Bilim adamlarına göre İskoçya'da bulunan iki böcek parçacığı ile sayısız dev sürüsü arasındaki süre bugüne kadar tamamen boştu.
Belçika'da bulunan larvanın kanatları yoktur, ancak bilim adamları, birey yetişkinliğe ulaştığında büyümeleri gerektiğinden emindir. Bu görüş, modern çekirgelerinkine benzer şekilde çenelerin şekliyle desteklenir. Strudiella devonica'nın aslında kanatlı bir böceğin larvası olması muhtemeldir. Bu doğruysa, o zaman bilimde bir devrimin gerçekleştiğini varsayabiliriz - bulunan larva, böceklerin önceki bulgulardan çok daha erken uçmayı öğrendiğini doğrular. Ancak bu konuyla ilgilenen bilim adamları dikkatlidir ve sonuçlara varmak için acele etmezler, çünkü bu tür sonuçlar çok iyi korunmamış bir örnekten çıkarılamaz.
