Mantarlar, canlı doğa krallığında, bitkilere veya hayvanlara atfedilemeyecek ayrı bir sınıftır. Her ikisinde de bulunan özellikleri birleştirirler. Mantarlar hemen hemen her yerde yetişir. Bununla birlikte, görünüşte önemli ölçüde farklılık gösterirler: bazıları ormanda bulunur ve bazıları bir konut binasının girişindeki beton duvarda bile bulunabilir.
Bir yandan mantarlar bitkilere çok benzer, diğer yandan kloroform içermezler, bu da güneş ışığının etkisi altında bağımsız olarak besin üretemedikleri, çiçek vermedikleri ve kök salmadıkları anlamına gelir.. Bu nedenle hayvanlar gibi hazır organik maddelere ihtiyaçları vardır.
Mantar türleri
Mantar dünyası çok çeşitlidir, yalnızca kayıtlı yüz binden fazla mantar türü vardır ve bu sınırdan çok uzaktır. Bunlar arasında ormanların ve tarlaların olağan yenilebilir ve yenmez sakinleri ve mikroskobik tek hücreli alt türler - maya, bakteri, küf vardır.
Görünür (karasal) mantarda, sporlar olgunlaşır - besin ortamına daha fazla yutulduktan sonra yeni mantarlara hayat veren mikroskobik parçacıklar.
Aslında mantar, insanların yüzeyde görmeye alışık olduğu bir şey değildir. Bir mantar öncelikle bir miselyum veya miselyumdur - grimsi beyaz ipliklerden oluşan bir ağ. Miselyum yeraltında ve mikroskobik mantarlarda besin ortamının yüzeyinde bulunur. Mantarın içindeki tüm metabolik süreçleri gerçekleştiren miselyumdur. Yüzeyde görünen, asıl işlevi üreme olan meyve veren gövdesi olan mantarın küçük bir parçasıdır.
Mantar gibi büyüme
Miselyum, yolunda herhangi bir engelle karşılaşmadığında, sporun filizlendiği yerden dairesel bir şekilde yayılır ve yarıçapı sürekli arttırır. Rus ormanlarında miselyum yılda ortalama 15-20 santimetre büyür ve 20-30 yıla kadar dayanabilir. Mantarların meyve veren gövdeleri hızla büyür ve gelişir ve çok kısa ömürlüdür.
Mantar sadece 3-6 gün içinde kabul edilebilir bir boyuta ulaşır ve sadece birkaç hafta yaşar.
Her türlü mantarın varlığı ve gelişmesi için öncelikle suya ihtiyaç vardır. Bu nedenle, kuru bir iklimde mantarlar büyümez, ancak şiddetli yağışlardan sonra tam tersine daha aktif hale gelirler. Mikroskobik alt türler suya değil, nemli bir besin ortamına ihtiyaç duyarlar, bu nedenle genellikle miselyumun büyümesine izin veren göreceli bir küf ile birlikte bulunurlar.
Her bitki örtüsü bölgesinin kendine özgü mantar florası vardır. Bunun nedeni, çoğu mantar türünün belirli bir dizi mineral element ve besin maddesine ihtiyaç duyması ve bu nedenle yalnızca belirli toprak türlerinde kök salmaları, karakteristik bir renk ve görünüme sahip olmalarıdır.
Bu nedenle, boletus, kural olarak, yoğun çamlar arasında büyür, bal mantarları büyük olasılıkla yaprak döken bir ormanda veya açık çayırlarda, çayırlarda bulunur ve petrol aramak için genellikle açık alanlara giderler. Bazı mantarların isimlerini en sık birleştikleri ağaçlardan almasına şaşmamalı - kavak mantarları, çörek. Her ne kadar bazı mantarlar hemen hemen her ortama uyum sağlayabilse de.
