Benvenuto Cellini'nin gizemli aynasının tarihi 16. yüzyıla kadar uzanıyor. Ayna, sahibine gençlik ve güzellik vermiş, onu haksız yere ele geçirmek isteyenleri cezalandırmıştır. Beş asırdır dünyayı dolaşıyor. Bu süre zarfında ayna birçok ev hanımını değiştirdi. Şimdi kime ulaşacağını kimse bilmiyor.
ilk metresi
Benvenuto Cellini, I. Francis'in sarayının en güzel kadını Diana de Poitiers için bir ayna yarattı. Bu kadın güzelliğiyle erkekleri kendine hayran bıraktı. Ne Cellini, ne de Fransa kralı ve daha sonra oğlu ona karşı koyamadı.
Cellini bir keresinde bir sahneye tanık oldu. Yansımadaki birkaç kırışıklığı fark eden Diane de Poitiers, büyük bir Venedik aynasını kırdı. O zaman güzelliğin zaten kırk yaşında olduğu belirtilmelidir. Usta onun için parçalanmış bir parçadan bir ayna yarattı. Mütevazı bir taş ahşap çerçeveye yerleştirdim.
Diana hediyeyi kabul etti. Güzelliği yenilenmiş bir güçle parlıyordu. Yakında Henry II'nin favorisi oldu. Kralın ölümünden sonra, güzellik, hayatına son verdiği mülklerden birine sürgün edildi.
Aynaya gelince, devrimden önce kraliyet hazinesinde tutuluyordu. Söylentilere göre ayna Marie Antoinette'e geldi. Ama onunla uzun süre kalmadı ve idamından sonra ortadan kayboldu.
Aynanın ikinci görünümü
19. yüzyılın ortalarında ayna kendini tekrar hatırlattı. Sahibi opera sanatçısı Anna Judik'ti. 25 yaşında sadece Fransa'nın değil, tüm Rusya'nın kalbini kazandı.
Kariyerinin başlangıcı çok üzücüydü: taşralı bir görünüme sahip on yedi yaşında bir kız hiçbir tiyatro şirketine götürülmedi. Bir yıl boyunca gezici bir toplulukla çalıştı. Sonra bir gün bir hurdacı ona ayna almasını teklif etti. O günden sonra Anna'nın hayatı iyiye doğru değişti.
Zaten oldukça ünlü olan Anna, Rusya'ya geldi. Yanında birçok hayranı vardı, aralarında Nekrasov da vardı. Bir kart oyunu sırasında arkadaşlarına şarkıcının tuhaf aynasından bahsetti. Kaybedilen şair, bu aynayı çalmakla görevlendirildi. Aynayı bulmanın kolay olduğu ortaya çıktı, ancak Nekrasov onu eline alamadı. Dokunduğu anda bayıldı. Kısa bir süre sonra, Nekrasov tüketimden hastalandı ve öldü. Anna evine, Fransa'ya gidecekti. Ama aynası olmadan ayrılmak zorunda kaldı.
Zengin bir yetiştiricinin kızı Anna Stroganova, Cellini'nin aynasının şarkıcıdan kaçırılmasını emretti. Ayna onu güzellikle kutsadı. Yakında Prens Golitsyn ile düğün oynanacaktı. Ama düğünün arifesinde kız öldü. Belki ayna onu ya da kıskanç arkadaşlarından birini cezalandırdı. Peki ya ayna? Ayna, Petersburg'u dolaştı ve giderek daha fazla yeni metresin hayatını aldı.
1883'te ayna tuhaf ve gizemli bir şekilde Anna Judik'e iade edildi. Onunla birlikte eski ihtişamı ona geri döndü: 33 yaşında genç güzellikleri oynadı. Neredeyse elli yıl boyunca Anna sahneye çıktı ve sonra sessizce ve belli belirsiz bir şekilde ortadan kayboldu. Ayna da kayboldu.
Isadora ve Casimira
Ünlü dansçı Isadora Duncan, kendisine Cellini aynası alan herkese para vereceğini duyurdu. Ve şimdi ayna ona çarptı. Yaşlanan dansçının yaşı bir yerlerde kayboldu. Hayran kalabalığı, şöhret ve evlilik… Ama ayna onu elinde tutanları zorla cezalandırdı. Isadora, arabanın direksiyonuna dolanan atkısıyla boğuldu.
Bir sonraki sahibi Kazimira Neverovskaya idi. Komiserden hediye olarak bir ayna aldı. Ölümü korkunçtu - kadın sandalyede yanarak öldü. Ayna yine kayboldu.
Marlene Dietrich
1929'da ayna yeni bir sahibi buldu - o zamanlar hala bilinmeyen Marlene Dietrich. Marlene sinemada devrim yarattı. Ona "dünyanın kraliçesi" deniyordu. Yaşlılığa kadar sahnede parladı.
1975'te kalça kırığından sonra oyuncu kendini kapattı. Ölene kadar aynasından ayrılmadığını söylüyorlar. Dietrich vasiyetinde aynayı karşısına çıkan ilk hurdacıya vermesini söyledi.91 yılında oyuncu öldü.
Artık kimse onun iradesinin yerine getirilip getirilmediğini ve kimin aynası olduğunu bilmiyor. Belki de 70'lerinde muhteşem ve genç görünen Catherine Deneuve budur. Ya da belki ayna henüz sahibini bulamadı. Ama bütün bunlar sadece tahmin.
Sır nedir?
Benvenuto Cellini büyük bir heykeltıraş, kuyumcu ve sadece iyi eğitimli bir insandı. Altın bir sırt üzerine aynalar yaptı. Ancak o zamanlar gümüş amalgam üzerindeki Venedik aynaları en iyi aynalar olarak kabul edildi. Ancak Cellini'nin aynalarının ardındaki sır, altının güneş ışınlarıyla yansımayı parlatmasıydı. Yansıma sıcak renklerle doluydu.
Belki de Diane de Poitiers bu aynayı bir güvence olarak aldı. Kadını yeniden güzelliğine inandırdı ve güven verdi. Kadın inanırsa etrafındakiler de inanır. Aynanın tarihi ve ustanın adı işini yaptı. Plasebo etkisi işe yaradı - buna gerçekten inanmanız gerekiyordu. Ancak şimdiye kadar aynanın gizemi çözülmedi.
