Felsefe genellikle gerçeklikten tamamen kopuk soyut bir bilim olarak alınır. Bu değerlendirmedeki en az rol, bilim camiasında hala ağırlığı olan çeşitli felsefi idealizm biçimleri tarafından oynandı. Bilimin gelişiminin asırlık tarihi boyunca, dünya düzeninin birçok idealist kavramı yaratılmıştır, ancak hepsi iki ana yöne atfedilebilir.
Talimatlar
Aşama 1
"İdealizm" kavramı, eski zamanlardan beri felsefede var olan bir dizi öğreti için genel bir tanım olarak hizmet eder. Bu terim, genel olarak doğal nesneler ve madde ile ilgili olarak ruh, bilinç ve düşünmenin birincil olduğu fikrini gizler. Bu anlamda idealizm, dünya düzeninin karşıt konumlarda duran materyalist kavramlarına her zaman karşı çıkmıştır.
Adım 2
Felsefi idealizm hiçbir zaman tek bir trend olmadı. Bu kampta hala sırasıyla nesnel ve öznel idealizm olarak adlandırılan iki temel eğilim vardır. İdealizmin ilk biçimi, insan bilincinden bağımsız olarak var olan, her yeri kaplayan, maddi olmayan bir ilkenin varlığını kabul eder. İkinci biçim, nesnel gerçekliğin yalnızca bireysel bilinç çerçevesinde var olduğu iddiasıyla karakterize edilir.
Aşama 3
Tarihsel olarak, nesnel idealizm, çeşitli halkların eski kültüründe yaygın olan dini imgelerden önce geldi. Ancak bu yön tam biçimini yalnızca eski Yunan filozofu Platon'un eserlerinde aldı. Daha sonraki zamanlarda, Leibniz ve Hegel bu tür idealist görüşlerin en tutarlı savunucuları oldular. Öznel idealizm, nesnel olandan biraz sonra oluştu. Hükümleri İngiliz filozoflar Berkeley ve Hume'un eserlerine yansıdı.
4. Adım
Felsefe tarihinde, idealizmde belirtilen iki eğilimin birkaç farklı varyasyonu bilinmektedir. Düşünürler aslı ile ilgili hükümleri farklı şekillerde yorumlamışlardır. Bazıları onun tarafından bir tür "dünya aklı" ya da "dünya iradesi" olarak anlaşıldı. Diğerleri, evrenin tek ve bölünmez bir soyut maddeye veya anlaşılmaz bir mantıksal ilkeye dayandığına inanıyordu. Öznel idealizmin aşırı biçimlerinden biri, yalnızca bireysel bilincin tek gerçeklik olarak kabul edilebileceğini iddia eden solipsizmdir.
Adım 5
Tanımlanan idealizmin temel biçimlerinin ortak kökleri vardır. Bunlar, çok eski zamanlardan beri insanın karakteristiği olan tüm canlıların animasyonunu içerir. İdealist görüşlerin bir başka kaynağı, belirli bir gelişme aşamasında, maddi dünyada benzerleri olmayan soyutlamalar yaratma yeteneğini kazanan düşüncenin doğasında yatmaktadır.
6. Adım
Birbirleriyle rekabet eden nesnel ve öznel idealizmin temsilcileri, materyalist kavramları reddetmek gerektiğinde farklılıkları unuturlar. İdealist görüşleri doğrulamak için yandaşları, yalnızca felsefe ve mantıkta biriken kanıtlama yöntemleri ve ikna yöntemlerinin tüm cephaneliğini aktif olarak kullanmazlar. Bazı hükümleri materyalizm açısından henüz kanıtlanamayan temel bilimin verileri de kullanılmaktadır.
