Koruma ve güvenlik ihtiyacı tüm insanların doğasında vardır. Çocuklukta, küçük bir insan, ebeveynlerinin onunla ilgilendiğini bilir ve bir yetişkin olarak sadece kendisine güvenebilir. Ve biraz daha "yüksek güçler" hakkında ve kesinlikle böyle bir koruma sağlamak için çeşitli muskalar ve tılsımlar yapılır.
tılsım nedir
Başlangıçta, muskalar tılsımlardan ayırt edilmelidir. İkincisi, yalnızca ruh dünyası ve diğer "yüksek güçler" ile iletişim kurma yeteneğine sahip insanlar tarafından yapılabilir. Tılsımlar, bir kişiyi gerçekten tehdit eden belirli bir talihsizliğe veya kötülüğe karşı korunmaya hizmet etti (hastalıktan, savaş sırasında yaralanmadan, nazardan vb.).
Muska herhangi bir kişi tarafından kendi başına yapılabilirdi ve daha çok "her ihtimale karşı" yapıldı. Muska hem kişinin kendisini hem de evini ve içinde yaşayan herkesi koruyabilirdi. Çocuklar, ev ve hatta hayvanlar için tılsımlar yapıldı. Ve elbette, koruyucu güç en basit, günlük şeylere yatırıldı. Kullanışlı ve mantıklıydı: Bir kişinin günlük yaşamda kullandığı nesneler aynı zamanda onu sıkıntılardan koruyordu.
Slavların geleneksel muskaları
Ev için en basit muskalardan biri … sıradan bir süpürgeydi. Kolu aşağı koyarsanız, konutu hasardan korur.
Demir nesneler (iğneler, toplu iğneler, nallar) ayrıca "kişisel kullanım" nazarına karşı bir tılsım görevi gördü. Bir paratoner gibi bu malzemenin tüm negatif enerjiyi bir insandan uzaklaştırabileceğine inanılıyordu. Bir tılsım rolü için sadece dövme demir uygundu ve bu tesadüf değil: dövme sırasında metal, ateş ve su gibi elementlerle temas etti ve bu da ona ek güç verdi.
Makas ve bıçak gibi eşyaların özel işlevleri vardı. Doğum yapan bir kadın ve yeni doğmuş bir çocuğu kötülüklerden korumak için evin etrafına açılmış makaslar asıldı. Pencere çerçevesine veya pervaza sıkışmış bir bıçak, konutu kaba kuvvetlerden korudu.
Aynalar da uzun zamandır büyülü güçlere sahip nesneler olarak kabul edildi. Bir kişiye aynadan iki kez bakmak onun koruyucusudur, bu nedenle ikamet ettiği yere özel bir özen gösterilirdi. Şimdiye kadar kırık bir ayna talihsizliğin habercisidir ve bir an önce ondan kurtulmaya çalışmaktadırlar.
Giyim eşyalarının da güvenlik işlevleri vardı. Takılar, gömleklerdeki ritüel nakışlar ve tabii ki bir kemer içeriyordu. Yeni doğmuş bir bebeğe, onu kötülüklerden ve hastalıklardan korumak için bir kurdele bağlanmıştır ve bu gelenek günümüze kadar gelmiştir. Böyle bir şerit, yaşam için bir insan için bireysel bir muskaydı. Ve daha sonraki bir yaşta, kuşaklama, bir kişi kendini hasardan korudu, bu nedenle kemer hem erkek hem de kadın takımlarının zorunlu bir özelliğiydi.
Bazı yiyeceklerin de koruyucu güçleri olduğu düşünülüyordu. Evi ve sakinlerini kötü ruhlardan korumak için geleneksel olarak eve sarımsak demetleri asılırdı. Tuzun negatif enerjiyi emme yeteneğine sahip olduğuna inanılıyordu. Kötü niyetli ziyaretçilerin içinde yaşayanlara zarar vermemesi için evin eşiğinin altına döküldü.
Ne bir tılsım olarak kabul edilebilir
Geleneği takip ederseniz, şimdi bile en yaygın nesne bir tılsım olabilir. Hem geleneksel tılsımları (bıçaklar, kemerler, yüzükler, iğneler vb.) hem de diğerlerini kullanabilirsiniz.
Muskanın gücü, onu elementlere (örneğin, ateş veya su) maruz bırakarak, üzerinde bir komplo okuyarak veya hatta kilisede kutlayarak artırılabilir. Bu arada, muskalar ve haçlar da iyi bir bireysel muska görevi görebilir.
Sıradan bir nesneyi kötülüklerden ve talihsizliklerden korunma aracına dönüştürmenin en önemli koşulu, kişinin kendisinin muska gücüne olan inancıdır: ne kadar güçlüyse, şeye o kadar fazla enerji verilir, bu da şu anlama gelir: sahibini tutmak daha iyi olacaktır.
