Modern takvim, gerçek astronomik zamana mümkün olduğunca yakın olacak şekilde oluşturuldu. Bununla birlikte, takvimde anlaşılması oldukça zor olan bazı tuhaflıklar var. Örneğin, Şubat ayının neden sadece 28 gün olduğunu çok az kişi biliyor.
Hemen hemen her yerde kullanılan modern takvimin kökeni Roma geleneklerine dayanmaktadır. İlk Roma takviminde yıl, şimdiki yıldan çok daha kısaydı ve sadece on aydan oluşuyordu. Şubat onların arasında değildi.
Julius Caesar döneminde, yılın farklı zamanlarında Güneş ve Ay'ın Dünya'ya göre konumuyla çok daha tutarlı olan yeni bir takvim sistemi oluşturuldu. Bu takvim Mısırlı gökbilimciler tarafından derlendi ve resmi olarak MÖ 45'ten itibaren Roma İmparatorluğu topraklarında tanıtıldı. İmparator adına "Julian" olarak anılmaya başlandı. Ona göre artık yıl kavramı tanıtıldı. Normal bir yılda Şubat yirmi dokuz gün, artık yılda otuz gündü.
Gün sayısındaki değişikliğin yanı sıra takvimde bazı ayların isimleri de değiştirilmiştir. Özellikle, daha önce basitçe "beşinci" olarak anılan Temmuz, o ay doğan Julius Caesar'ın onuruna yeniden adlandırıldı.
Halefi Octavian Augustus'un iktidara gelmesinden sonra takvim reformları bitmedi. Bu hükümdar da adını kronolojide ölümsüzleştirmek istemiştir. MÖ 8'de, Roma Senatosu, "altıncı" olarak adlandırılan hükümdarın onuruna ayı adlandırmak için bir teklifte bulundu. Ağustos olarak bilinir hale geldi. Orta Çağ'dan beri birçok tarihçi ve araştırmacı, Ağustos'un aslen otuz günden oluştuğuna ve ayının Temmuz'dan daha kısa olmamasını isteyen imparator, Şubat'tan alarak ona bir gün ekledi. Sonuç olarak Şubat ayı daha da kısaldı ve mevcut gün sayısına geldi.
Ancak, bir dizi modern araştırmacı bunu reddediyor. Ağustos ayının aslen otuz bir günden oluştuğuna ve takvimi mevsimlere ve gök cisimlerinin konumuna uygun hale getirmek için Şubat'ın daha erken yapıldığına inanıyorlar. Bu bakış açısı, bazı eski Roma belgeleri tarafından doğrulanmaktadır.
