Öğrenci defterlerindeki alanlar, okulda okuyan herkes tarafından iyi bilinir. Ancak, herkes bir defterde hangi alanların gerekli olduğunu hemen söyleyemez. Bu sorunun cevabı oldukça ilginç ve göründüğü kadar açık değil.
Defter kenar boşlukları - notlar ve yorumlar için bir yer
Matbaadaki defterde basılmış alanlar olmasa bile, okuldaki öğrenciler yine de onları çizmek zorunda kalıyor. Ve bu, bir zorunluluk olarak güzelliğe bir övgü değil - alanlar öncelikle, öğretmenin, öğrenci tarafından görevlerin performansını kontrol ederek, bunlar hakkında bazı yorumlar bırakabilmesi, not alabilmesi vb. Ek olarak, alanların varlığı metni daha iyi yapılandırarak okumayı kolaylaştırır.
Alanların genişliği farklı olabilir, genellikle 4-5 hücre. Kural olarak, rengi yazı için kullanılandan farklı olan bir kurşun kalem veya dolma kalemle bir cetvel boyunca çizilirler. Örneğin alanlar kırmızı, yeşil olabilir. Çoğu zaman kırmızı renkte yapılırlar, bu renk genellikle basılı alanlar için kullanılır.
Unutulmamalıdır ki, çizim alanları öğrenciyi disipline eder, ona cetvel ve kurşun kalemle çalışmayı öğretir. Defterde çizilen alanların kalitesine göre, öğrencinin öğrenmeye karşı tutumu dolaylı olarak yargılanabilir.
Alanlar nasıl ortaya çıktı
Alanlar el yazısı kitaplarda ortaya çıktı, başlangıçta iki ana amacı vardı. İlki yukarıda zaten belirtilmişti - alanlar notlar ve yorumlar için kullanıldı. Ancak alanların ikinci amacı daha ilginçti. Eski zamanlarda kitaplar oldukça nadirdi, bazen yüzlerce yıl saklandı ve kelimenin tam anlamıyla özüne kadar okundu. Kitabın sayfalarının kenarları, ters çevrildiğinde yavaş yavaş gevşer ve silinir. İçlerinde herhangi bir metin varsa, basitçe kaybolurdu. Bu nedenle, kitapların yaratıcıları, metni kaybolmaktan korumak için kenar boşlukları bıraktı.
Tarlalara duyulan ihtiyaç, oldukça özel başka bir durum tarafından da belirlendi - kitaplar genellikle fareler ve sıçanlar için kenarlarını kemiren hale geldi. Bu durumda alanların varlığı da metnin kaydedilmesine izin verdi. Ve şimdi kemirgenlerin kitaplara verdiği zarar, öğrenci defterlerinden bahsetmemekle birlikte, önemsiz hale gelmesine rağmen, alanların varlığı hala metni herhangi bir hasardan güvenilir bir şekilde koruyor.
Alanların görünümü de tamamen estetik anlardan etkilendi. Eski kitaplarda, ilk cümlenin ilk harfi genellikle büyüktü, süslü bir yazıyla yazılmıştı - böyle bir mektuba büyük harf deniyordu. Gömme nedeniyle, metnin ilk satırı biraz atlandı, üstte bir alan belirdi. Sayfadaki metnin organik görünmesi için metnin alt ve yan taraflarında benzer kenar boşlukları yapılması gerekiyordu.
Yukarıdaki tüm durumlar göz önüne alındığında, kitap ve defterler hala marjlı olarak verilmektedir. Ve satın alınan defterde bu tür alanlar yoksa öğrenci yine de bunları çizerek amacına uygun olarak kullanmak zorundadır.
