Titanyumun seri üretimi 20. yüzyılın 40'lı yıllarında başladı. Metalin ana özelliği mukavemetidir ve yüksek erime noktası nedeniyle askeri ve kimya endüstrilerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Diğer metallerle karşılaştırıldığında, titanyum nispeten küçük miktarlarda çıkarılır ve bu da onu işlemenin yüksek maliyeti ile ilişkilidir.
Talimatlar
Aşama 1
Titanyum elde etmek için içeriği ile cevher çıkarılır - ilmenit, rutil ve titanit. Rutil daha az safsızlığa sahiptir ve bu nedenle daha sık madencilik için bir hammadde görevi görür. Genellikle metal cüruftan çıkarılır - ilmenit cevherlerinin işlenmesinden sonra kalan eriyik.
Adım 2
Cüruftan ekstraksiyon yapılırsa süngerimsi bir şekilde titanyum elde edilir. Bundan sonra malzeme, eğer bir alaşım yapılmışsa, alaşım katkı maddelerinin eklenmesiyle vakum fırınlarında külçelere yeniden eritilir. Alaşımlama - malzemenin özelliklerini iyileştiren safsızlıkların eklenmesi.
Aşama 3
Titanyum elde etmenin başka bir yolu da magnezyum-termaldir. İlk olarak, titanyum içeren cevherler çıkarılır ve dioksite dönüştürülür. Çok yüksek sıcaklıklarda klor ve magnezyum eklenir. Elde edilen bileşim, gereksiz elementlerin buharlaştırıldığı ve sadece metalin kaldığı vakumlu fırınlarda ısıtılır.
4. Adım
Kalsiyum hidrit yöntemi, önce kimyasal bir yöntemle bir titanyum hibrid elde edilmesi ve ardından elde edilen bileşimin titanyum ve hidrojene ayrılması gerçeğinden oluşur. İşlem aynı zamanda vakum fırınlarında da gerçekleşir. Elektroliz yönteminde yüksek akım kullanılarak metal elde edilir.
Adım 5
Malzemeyi iyodür yöntemiyle elde etmek için, malzemenin elde edildiği maddenin iyot buharı ile kimyasal etkileşimi kullanılır. Daha sonra elde edilen madde yüksek sıcaklıkta ısıtılır ve istenilen metal elde edilir. Bu yöntem en pahalı ve etkilidir. İyodür ayrışması ile safsızlık içermeyen saf titanyum elde edilir.
6. Adım
Endüstride, en sık kullanılan magnezyum-termal yöntem, minimum sürede ve düşük finansal maliyetlerle daha fazla malzeme elde etmenizi sağlar.
