Kaktüs, en kurak iklimlerde hayatta kalabilen birkaç bitkiden biridir. Kaktüs suyu kalın gövdesinde depolar. Hayat veren nemin daha yavaş tüketilebilmesi için dikenli bitkinin yaprakları terk etmesi gerekiyordu.
Efsaneye göre, bir gül bir zamanlar doğum gününü kutladı. Tatile, aralarında bir kaktüsün de bulunduğu çeşitli bitkiler davet edildi. Dikenli arkadaşın hediyesi yoktu, bu yüzden güle iğnelerini verdi. Ve gül, doğum gününde yılda bir kez açan güzel bir tomurcukla kaktüse teşekkür etti.
dikenler nelerdir
Çoğu kaynakta, kaktüsün dikenlerinin değiştirilmiş yapraklar olduğu teorisini bulabilirsiniz. Gelişimlerinin belirli bir aşamasında dikenlerin içinde bulunan klorofil, kanıt görevi görür. Ancak dikenlerin değiştirilmiş böbrek pulları olduğunu varsaymak daha doğrudur.
Kaktüsler hakkında konuşurken çoğu insan dikenli ve keskin bir şey hayal eder. Bu arada doğada bu bitkinin o kadar çok çeşidi vardır ki tel, saç, tüy, yumuşak kıl ve kağıt kurdele şeklinde dikenli örneklerine rastlayabilirsiniz.
Dikenler ne için?
Dikenler kaktüs için bir hayatta kalma aracıdır. İlk olarak, koruyucu bir işlevi vardır. Büyük keskin iğneler otçulları korkutur. İnce ve kısa tüyler şeklindeki dikenler cilde uzun süre batar ve bitkiye tekrar dokunma isteğini caydırır. Ancak dikenleri korumak sadece savunma ile ilgili değildir. Örneğin, kaktüs Mammillaria plumosa beyaz tüylerle kaplıdır. Dağlarda yüksek büyüdüğü için korunmaya ihtiyacı yoktur. Tüyler, bitkiyi aşırı ısınmadan korur ve üzerinde bir tür şemsiye oluşturur. Ve soğuk gecelerde kaktüs için kürk manto görevi görürler.
Yağmurların aylarca beklemek zorunda olduğu özellikle kurak bölgelerde, dikenler bir nem deposu görevi görür. Havadaki suyu emerek içeride tutabilirler. Bu, deneyimle doğrulanır: kaktüsü topraktan çıkarır ve kuru bir peçeteye koyarsanız, bitki büyümeye devam edecek ve iç nem rezervlerini tüketecektir. Statik gerilim, sabah sisinde veya çiyde bulunan en küçük su parçacıklarını çeker. Dikenin ucunda bitki tarafından emilen bir damla su oluşur. İğnedeki “depolama” doluysa, su, ince akıntılar halinde kaktüsün gövdesinden aşağı doğru akar.
Bazı kaktüs türleri dikenler yardımıyla cinslerini devam ettirirler. Örneğin, Cylindoropuntia, inatçı dikenlerle kaplı birçok işleme sahiptir. Onlarla birlikte, bitki yaklaşan hayvanların yünlerine yapışır ve bu da sürgünleri diğer alanlara aktarır. Tohum ve meyvelerde "kancaların" bulunduğu türler de vardır. Ve nektar taşıyan dikenleri olan örnekler var. Bitki tozlayıcıları bu şekilde çeker.
