Kenevir, çok uzun zaman önce çeşitli ürünler yapmak için en popüler malzeme olan kaba bir elyaftır. Aynı zamanda şöyle de adlandırıldı: kabuk altı, sevgi dolu lif, kenevir bologna.
Kenevir kenevirden yapılır. Rusya'da, yirminci yüzyılın ortalarına kadar, bu bitkinin iki çeşidi büyük ölçüde yetiştirildi: güney ve orta Rus. İlki esas olarak Kuban ve Kuzey Kafkasya'da dikildi. Orta Rusya - Oryol, Penza, Bryansk bölgelerinde, Yahudi Özerk Bölgesi, Mordovia'da. Her iki çeşit de yüksek verimlidir ve sadece gövde kalınlığında farklılık gösterir. Güney kenevirde çapı 20 mm'ye, Orta Rusça'da 7-10 mm'ye ulaşabilir.
Daha önce kenevir nasıl yapılırdı?
Kenevir, kenevir sapı liflerinden elde edilir. Seri üretimden önce köylüler bunu şöyle yapardı: Büyük bitki gövdeleri birkaç yıl boyunca ıslatmak için akan suya yerleştirilir, daha sonra özel makineler kullanılarak lifler gövdenin gövdesinden ayrılır ve amacına uygun olarak farklı bileşimlerle işlenir. ürün.
Kenevirden çok çeşitli ürünler yapılmıştır: kumaşlar (yan), halatlar, halatlar, balık ağları, venteriler, dizginler, yedekte, tekne ve gemi yelkenleri vb. Kenevir lifleri, temastan gücünü kaybetmeyen tek malzemedir. deniz suyu ile. Bu nedenle bu bitkinin saplarından yapılan kumaşlar, halatlar ve halatlar büyük talep görüyordu. Kenevir ikievcikli bir bitki olduğundan, erkek ve dişi bitkiler, değişen kalitede kenevir üretmek için kullanılmıştır. İlkinden, daha dayanıklı, aynı zamanda daha kalın olan lifler elde edildi.
Yirminci yüzyılda kenevir yapma yöntemleri
Yirminci yüzyılın ortalarına kadar Rusya'da kenevir işleme fabrikaları vardı. Kenevir yapmak ve daha sonraki işlemlerini gerçekleştirmek için kullanıldılar: kumaş, kağıt ve diğer ürünlerin üretimi için lifler aldılar. Kenevir üretim süreci şuna benziyordu: kenevir sapları önce büyük kaplara batırıldı, daha sonra atölyeye gönderildi, burada başlangıçta dövüldüler: 70 cm uzunluğa kadar liflerin ayrılması (tröst). Ayrıca bu iplikler özel bölmelerde kurutuldu. Bundan sonra, güven kirliliklerden temizlendi ve tekrar "karıştırıldı". Üretimin bu aşamasında 175-250 mm uzunluğunda iplikler elde edilmiştir.
Kenevir lifli kumaşlar oldukça higroskopiktir ve nefes alabilir, bu tür kıyafetleri giyerken maksimum rahatlık sağlar. Bugün elit olarak sıralanıyor. Bunun nedeni sadece kenevir kumaş üretiminde keskin bir düşüş değil, aynı zamanda dikkat çekici özellikleridir: mukavemet, çevre dostu, renk haslığı, çekmezlik, dayanıklılık.
