Varlığının tüm uzun tarihi boyunca, insan gezegenin en uzak köşelerinde ustalaştı. Bununla birlikte, insanlığın yeniden yerleşimi hemen gerçekleşmedi, binlerce yıl boyunca uzanıyordu. Yaşamak için en iyi yerleri arayan insanlar, karada ve denizde devasa mesafeleri aşmak zorunda kaldılar.
Bugün, Dünya'nın sakinlerinin sayısı 7 milyarı aşıyor ve sayıdaki en hızlı büyüme ancak geçen yüzyıldan önce gerçekleşmeye başladı. Şimdi, uygarlığın şafağında gezegenin, yerleşime uygun topraklara yavaş yavaş yerleşen birkaç ilkel avcı kabilesinin yaşadığını hayal etmek zor.
Günümüzde çoğu arkeolog ve tarihçi, modern insanın atalarının doğduğu yerin ekvator Afrikası olduğu konusunda hemfikirdir. Bu kıtada, iki milyon yıldan fazla bir süre önce, sayısız paleontolojik bulgunun kanıtladığı gibi, insan ırkı hayvanlar dünyasından çıktı. Afrika, bilim adamlarının ilkel bir insandan modern formuna kadar neredeyse tüm geçiş formlarını bulduğu tek kıtadır. Buradan insanın diğer kıtalara giden yolu başladı.
Bununla birlikte, antik çağda gezegende birkaç uygarlık merkezi olduğunu gösteren kanıtlar var. Örneğin, Avrasya topraklarında, en eski insan türlerinden birinin temsilcilerinin kalıntıları bulundu. Ancak bu bulguların, modern insanlığın gittiği dalın özellikleriyle pek ilgisi yoktur. Bu durumda, Homo sapiens'in ortaya çıkışının ikinci bağımsız merkezi hakkında değil, sadece binlerce yıl boyunca uzanan bir dizi dağılma dalgasından bahsetmek daha doğru olacaktır.
Arkeolojik ve jeolojik çalışmalar, 70 bin yıl önce gezegende son derece güçlü bir volkanik patlama meydana geldiğini gösteriyor. Bu olayın sonucu iklim değişikliği ve hayvan sayısında keskin bir düşüş oldu. Yiyecek aramak için insanlar çok geniş bölgelere yerleşmek zorunda kaldılar.
60 bin yıl önce başlayan ilk büyük göç dalgası Asya'ya yöneldi. Adam buradan Avustralya'ya ve Okyanusya adalarına gitti. Yaklaşık 40 bin yıl önce Avrupa'da insanlar ortaya çıktı. Beş bin yıl sonra, insan Bering Boğazı'na ulaştı ve tam yerleşimi yaklaşık 20 bin yıl süren Amerika topraklarında sona erdi.
İnsanlığın tüm kıtalara uzun vadeli dağılımı, ırklar adı verilen birkaç farklı büyük grubun oluşumuna yol açtı. Birbirlerinden çok uzak olan bu gruplar yavaş yavaş tecrit edildi ve temsilcileri karakteristik dış özellikler kazandı. Halkların izolasyonu, kültürlerinin özelliklerini de etkilemiştir.
