En kısa ve en uzun gün, yıllık döngüde uzun zamandır önemli kilometre taşları olmuştur. Astronomik fenomenler insanların yaşam biçimini yönettiğinden, bu günlerle ilgili törenler ve tatiller birçok halkın kültürel geleneğinde ortaya çıktı. Bugün, yaz ve kış gündönümlerinin süresi, gelecek yıllar için en yakın dakikaya kadar hesaplanıyor.
Yaz gündönümü
İlkbaharın gelmesiyle birlikte, güneşin öğle saatlerinde ufkun üzerinde daha da yükseldiği ve daha sonra akşamları arkasına saklandığı fark edilir hale gelir. Sonunda, yaz başında, armatür en yüksek noktasına ulaşır - yaz gündönümü gelir. Yılın en uzun gününün tarihi yarım küreye ve artık yıla göre değişir. Kuzey Yarım Küre'de yaz gündönümü yılda 365 gün varsa 20 Haziran'da, 366 gün varsa 21 Haziran'da gerçekleşir. Ve Güney Yarımküre'de artık yılda en uzun gün 22 Aralık ve normal bir yılda - 21 Aralık.
En uzun günün ardından en kısa gece gelir. Eski Slav inançlarına göre, büyülü bir zamandı: Yararlı bitkilerin gücü birçok kez arttı, damatlar kesinlikle büyüleyici kızlara gösterildi. O günden önce suda şeytanların oturduğuna inanıldığından yüzmek kesinlikle yasaktı. Yaz gündönümünde, şeytanlar ağustosun başına kadar suyu terk ettiler, bu yüzden bütün gün yıkandılar ve kendilerini suyla ıslattılar.
Pagan geleneklerinin yerini Hıristiyan gelenekleri aldığında, bu bayram Vaftizci Yahya'nın günü olarak adlandırıldı. Ve Yahya suya batırarak vaftiz ettiğinden, Ivan Kupala'nın günü olduğu ortaya çıktı. Kadim inançların bereketli topraklarına ekilen bayram, kök salmış ve ülke çapında bir ilaçlama olarak günümüze kadar gelmiştir.
Eski takvimde yaz gündönümü günü ile Yaz Ortası günü çakıştı, ancak yeni tarza göre tatil 7 Temmuz'a kaydırıldı.
kış gündönümü
Yaz gündönümünden sonra gün azalmaya başlar. Yavaş yavaş, Güneş en düşük yükseliş noktasına ulaşır. Kuzey Yarım Küre'de yılın en kısa günü 21 veya 22 Aralık'ta, Güney Yarım Küre'de artık yıl olup olmamasına bağlı olarak 20 veya 21 Haziran'da yaşanır. En uzun geceden sonra geri sayım başlar - şimdi gün yaz gündönümüne kadar gelmeye başlayacak ve bundan sonra tekrar kış gündönümüne düşecek.
Kış gündönümü ilkel topluluklarda bile kutlandı, uzun kıştan önce insanlar besleyemedikleri tüm sığırları kesip bir şölen yaptılar. Bu günün ilerleyen saatlerinde farklı bir anlam kazandı - hayatın uyanışı. Gündönümünün en ünlü tatili, Germen halkları arasında ortaçağ Yule'dir. Güneşin yükselmeye başladığı gece, tarlalarda ateşler yakıldı, ekinler ve ağaçlar kutsandı ve elma şarabı demlendi.
Yunan mitolojisinde, yeraltı dünyasının efendisi Hades'in Olympus'u yılda sadece iki gün - yaz ve kış gündönümlerinde - ziyaret etmesine izin verildi.
Daha sonra Yule, Noel kutlamasıyla birleşti ve Hıristiyan geleneklerine pagan gelenekleri ekledi - örneğin, ökse otunun altında öpüşmek.
