Elektromanyetik alan birçok cihaza ve mekanizmaya hayat verir; bilgisayarlara ve çamaşır makinelerine, kahve makinelerine ve elektrikli trenlere güç sağlar. Elektrik şebekesi, modern makineler ve teknolojiler dünyasında gerekli, hatta basitçe yeri doldurulamaz hale geldi.
XXI yüzyılda elektrikle çalışan cihazlar olmadan bir insanın hayatını hayal etmek zor. Daireleri, işleri ve hizmetleri konfor ve rahatlıkla doldururlar. Dünya'da elektrik birden bire yok olursa, ekonomik ve psikolojik bir çöküş bir anda gelir.
keşif geçmişi
"Elektrik" konusundaki tüm bilimsel keşiflerin atası, eski Yunan filozofu Thales idi. Kehribarın yünlü kumaşa sürtündükten sonra küçük kütleli nesneleri yüzeye çekebileceğini keşfetti. Bu olay MÖ 7. yüzyılda gerçekleşti. ve geleceğin büyük gücünün ilk gözlemi oldu.
“Elektrik”, “kehribar” olarak çevrilir ve “elektron”, Homer'in dilinde “kehribar” gibi ses çıkarır. Yunan bilim adamının uzun yıllar boyunca keşfi, pratik bir uygulaması olmayan sadece ilginç bir gerçek haline geldi.
Çok daha sonra, 1650'de Alman Otto von Guericke, elektrik üreten bir mekanizmanın ilk benzerini yarattı. Guericke, metal bir çubuğa bir kükürt topu bağladı ve nesneleri, yani elektrostatikleri çekme ve itme yeteneğini gözlemledi.
18. yüzyılın başında ve ortasında Avrupalı bilim adamları, elektriğin yeni özelliklerini keşfederek daha da ileri gittiler. İngiltere'den Stephen Gray, elektriğin uzaktan iletimi üzerine deneyler yaptı ve Fransa'dan Charles Dufay, iki tür elektrik daha olduğu sonucuna vardı: cam ve reçine. Bu doğal malzemeler yüne sürtündüğünde de öne çıkıyorlar.
Olayların hızlı gelişimi
Ayrıca, doğa bilimcilerinin keşifleri birbiri ardına geldi. Peter van Muschenburg 1745'te ilk elektrik kondansatörünü yarattıktan sonra, Amerikalı Franklin bir "akışkan" elektrik teorisi yarattı. İlk paratoneri tasarlar ve elektrikli yıldırımın doğasını inceler.
1875'te Coulomb Yasası'nın formüle edilmesinden sonra, elektrik araştırmalarıyla ilgili malzemeler kesin bir bilim haline geldi. İtalyan Galvani, hayvanların kas dokusunda elektrik bulur ve 1791'de bu fenomen üzerine bir inceleme yazdı. Vatandaşı Volt, 1800'de modern pilin prototipi olan ilk galvanik hücreyi icat etti.
Danimarkalı fizikçi Oersted, 1820'de elektromanyetik etkileşimi keşfetti. Ampere, Lenz, Joule ve Ohm'un çalışmaları fiziğe önemli katkılar sağlamakta ve elektrik kavramını genişletmektedir.
Modern elektriğin icadındaki atılım, Michael Faraday'ın araştırmasıydı. 1834'ten sonra elektrik ve manyetik alanları tanımlar ve ilk elektrik jeneratörünü ve ardından bir elektrik motorunu yaratır.
Elektrik araştırmalarının tarihi, bu büyüklükteki keşiflerin yüzyıllar boyunca nasıl meydana geldiğinin güzel bir örneğidir. Bir nesil bilim insanı, bugün tanıdık olan şeyler oldukları gibi olmadan önce birçok kez değiştirilir.
