Rurik hanedanı, Rus prensini, büyük dukasını ve ardından kraliyet tahtını yedi yüzyıldan fazla - 862'den 1598'e kadar işgal etti. Hanedanın kurucusu, kökeni anlaşmazlıkların konusu olmaya devam eden Novgorod Rurik'in yarı-genital prensiydi. tarihçiler arasında.
Rurik hanedanının kurucusu hakkında ana bilgi kaynağı, bilim adamları tarafından bilinen en eski Rus kronikleri olan 12. yüzyılda yazılan Geçmiş Yılların Masalı'dır.
Tarihe ve sonraki kaynaklara göre, Slav kabileleri (İlmen Slovenleri, Krivichi) ve Fince (tümü, chud) arasında çekişme başladı. Daha sonraki kaynaklar bunu Novgorod prensi Gostomysl'in ölümüyle ilişkilendirir, ancak Geçmiş Yıllar Masalı'nda onun hakkında hiçbir şey söylenmez.
Çekişmeyi sona erdirmek için, prensi denizin ötesinden çağırmaya karar verildi - "Varangians-Rus" dan, bu çağrılan prens Rurik oldu. Joachim Chronicle'a göre, Gostomysl'in kızı Umila'nın oğluydu.
Tartışma, insanların Rurik'in geldiği "Varangians-Rus" ile ne tanımlanabileceği sorusudur.
Norman teorisi
18. yüzyılda Rusya'da çalışan Alman tarihçiler G. F. Miller ve G. Z. Bayer, Varanglıları Normanlarla özdeşleştirdi. Böyle bir tanımlama için belirli gerekçeler vardı. Vareglerin yıllıklarda listelenen bazı temsilcilerinin isimleri açıkça İskandinav kökenlidir: Askold (muhtemelen Heskuld), Dir (Tyr), Oleg (Helgi), Igor (Ingvar). Arap tarihçileri (özellikle İbn Faldan) Normanları "Rus" olarak adlandırır, aynısı Bizans kaynakları için de söylenebilir.
Rurik'in kardeşleri Sineus ve Truvor'dan söz edilmesi de önemlidir. Norman teorisinin destekçileri, bunun eski İsveççe "sine khus truvor" - "bir ev ve bir maiyetle" ifadesinin kronikleştiricisi tarafından hatalı bir yorum olduğuna inanıyor. Bu tür isimlere sahip Rurik kardeşlerin varlığının gerçeklerle doğrulanmaması da bu okumayı desteklemektedir.
anti-normanizm
Norman teorisini ilk sorgulayanlardan biri M. V. Lomonosov. Ayrıca modern tarihçiler arasında birçok rakibi var.
Norman teorisi, Eski İskandinav edebiyatına aşina olanlar için kafa karıştırıcıdır. Rusya ile çok yakın olan birçok temas kanıtını elinde tuttu. Snorri Sturlusson'un "Dünya Çemberi"nde, geleceğin Norveç kralı Aziz Olaf'ın Bilge Prens Yaroslav'ın sarayında nasıl yetiştirildiği anlatılır. Başka bir kral - Sert Harald - "Sevinç Vizesi" nde, Bilge Yaroslav'nın kızı olan genç karısına olan sevgisini yüceltir. Ticari bağların kanıtı var (örneğin, İzlandaca "Gisli Destanı" ndaki kahramanın "Rus şapkasından" söz edilmesi) ve hatta "Elder Edda" da belirli bir Yaritsleiv'den (Yaroslav) bahsedilir. Böyle bir bolluğun arka planına karşı, Rus prensi haline gelen Norman liderinden hiç söz edilmemesi garip görünüyor. Eski İskandinav kaynakları Rurik'i tanımıyor ve bu onun normal olamayacağını gösteriyor.
Normanlar, devlet geleneğini Rusya'ya getiremediler çünkü kendileri de buna sahip değildiler: tanımlanan çağda, Slavlarla aynı sosyal gelişme aşamasındaydılar.
Anti-Normanizm taraftarları, Varanglıları ya glades (bir Doğu Slav kabile birliği) ya da Batı Slavları-şerefi ile özdeşleştirirler.
Bu nedenle, bugün Rurik hanedanının kurucusunun kökeni sorusuna net bir cevap vermek mümkün değil.
