Bir sanat eserini tamamlayan yazar, genellikle eserinin sonucunu eleştirel olarak değerlendirir. Metni gözden geçirirken, bazen okuyucuya fikrin ana fikrini ve özelliklerini iletmek için kitaba daha fazla ifade vermek istersiniz. Kısa ve mecazi bir epigraf bu konuda yardımcı olabilir.
epigraf nedir
Bir epigrafa genellikle geniş bir aforizma, bir özdeyiş, ünlü bir yazarın eserinden bir alıntı veya çalışmanın başladığı bir atasözü denir. Böyle bir ek, makalenin en başına veya kendi bölümlerinin her birinin önüne yerleştirilir. Doğru seçilmiş bir epigraf, eserin anlamını yansıtır, ruhunu gösterir, yazarın yaratılışına karşı tutumunu ifade eder.
Edebi eserlerde epigraf kullanımı zorunlu bir norm değildir. Halkın ruh halleri, edebi gelenekler değişti ve onlarla birlikte epigraflar moda oldu ya da yaygın kullanımdan çıktı. Bu kısa metni kullanma hakkı tamamen yazarın takdirindedir. Epigrafın okuyucunun denemeye gömülü düşünceleri daha iyi anlamasına yardımcı olup olmayacağına yalnızca o karar verebilir.
Kitabe genellikle sayfanın tamamen sağ tarafında veya sol tarafında önemli bir girinti ile tırnak işaretleri kullanılmadan yapılır. Metnin bu kısmının sayfa genişliğinin yarısından fazlasını kaplamaması gerektiği düşünülmektedir. Alıntı şeklinde olan kitabe, yazarın soyadı ve adının baş harflerini taşıyorsa genellikle sonuna nokta konulmaz. Epigrafın yazılması için kullanılan yazı tipinin boyutu, eserin ana metnine uygun veya biraz daha küçük olmalıdır.
Doğru epigraf nasıl seçilir
Diğer yazarların eserlerinden yapılan alıntılar en yaygın olarak eserlere epigraf olarak kullanılır. Böyle bir pasaj seçerken, mümkün olduğu kadar kısa ve öz olmasına ve aynı zamanda yazarın düşüncesini doğru bir şekilde yansıtmasına özen gösterilmelidir. Kapsamlı ve uzun alıntılar yapmak pek mantıklı değil. Epigrafın avantajı, düşünce ifadesinin kısalığı ve doğruluğudur.
Çoğu zaman büyük insanların mecazi sözleri olarak anlaşılan aforizmaların kullanımıyla çok geniş fırsatlar sağlanır. Bir bilim adamının, seçkin bir yazarın veya halk figürünün aforizması, düşüncenin ifadesini ve eksiksizliğini birleştirir. Ancak, hiç kimse yazarın kendi başına bir aforizma bulmasını yasaklamaz. Söz başarılı olursa, okuyucu yazardan dünyaca ünlü, ünlü ve toplumda saygın olduğunu belgeleyen bir sertifika talep etmeyecektir.
Atasözleri, sözler, fıkralar ve diğer küçük halk sanatı biçimleri de kitabenin tasarımında yaygın olarak kullanılabilir. Bu tür sözlerin yelpazesi oldukça geniştir, bu nedenle her yazar eseri için okuyucunun tanımak üzere olduğu metnin özelliklerini en çok yansıtan bir halk epigrafı seçebilir. Sadece bir atasözünün veya deyimin genel yazım tarzıyla birleştirilmesi ve anlam aralığının dışına çıkmaması önemlidir.
