Bir insanın oluşumu için en önemli olay, ateş yakma yeteneğiydi. Bu, medeniyete giden yolun başlangıcıydı. İnsanların ateş yakmayı nasıl öğrendiğine dair birkaç teori var.
Talimatlar
Aşama 1
Büyük olasılıkla, eski insanlar bir ağaca yıldırım çarptığında ateşin varlığını öğrendiler. Bir gün kabilenin en cesuru yanan bir bitkiye yaklaştı ve eve bir dal getirdi. İnsanlar bu alevi yıllarca kullandılar, içine dallar attılar ve yağmurdan sakladılar.
Adım 2
Bir kişi, bir taş diğerine çarptığında kıvılcımlar çıktığını fark edebilir. Bu, birini kasıtlı olarak alevin alevlendiği kıvılcımlara neden olmaya itebilir.
Aşama 3
Ateş yakma yeteneği insanlara beklenmedik bir şekilde gelebilir. Birisi yanlışlıkla bir taşla kükürt kaplı başka bir taşa çarptı. Alev aldı ve adam şaşkınlıktan kuru otların içine yanan bir nesne fırlattı ve hemen tutuştu. Benzer bir ateş yakma yöntemi, Alaska'daki Kızılderililer tarafından hala uygulanmaktadır. Bir parça kil ile bambuya vurursanız alev tutuşabilir. Bu yöntem bugün hala Hindistan ve Çin'de kullanılmaktadır.
4. Adım
Eskimolar, pirit veya demire karşı sıradan bir kuvars parçasına vurarak ateş yakmayı öğrenebilirdi. Hem bu taşlar hem de metaller bu halkların ikamet ettikleri yerlerde yaygındır. İki çubuğu birbirine sürterek alev alabilirsiniz. Bu yöntem, Kuzey Amerika'daki Kızılderililer tarafından uygulanmaktadır. İki adet çakmaktaşı aynı özelliklere sahiptir.
Adım 5
Bir parça kaya kristali, ihtiyatsız, eski bir adamın elinde "yanan cam" işlevi görebilir. Bu şeffaf taş, güneş ışınlarını bir noktada toplayabilir ve ısısı, ışının yönlendirildiği cismi yakabilir. Bu ateş üretme yöntemi Antik Roma ve Antik Yunanistan'da kullanılmıştır.
6. Adım
Birçok kabile bir ateşi yaktı ve sönmesine izin vermedi, çünkü tüm ateş yakma yöntemleri oldukça karmaşıktı, bir alevin ortaya çıkması uzun zaman alabilirdi. Bir kez ateş yakmak ve ona göz kulak olmak çok daha kolaydır. Genellikle böyle bir "ebedi alev" tapınaklarda yakılırdı ve rahipler alevi diğer insanlardan gizli tutmanın sırrını tuttular.
