Rusya'nın doğal koşulları çok çeşitlidir. Bu, tarımın uzmanlaşması üzerinde bir iz bırakıyor. Rusya'da bölgesel bir karaktere sahiptir. Kuzey ve kutup bölgelerinde ren geyiği yetiştiriciliği, taygada sığır yetiştiriciliği ve orman bozkırlarında mahsul üretimi gelişmiştir.
Coğrafyaya bağlı olarak tarımdaki değişimler
Rusya'nın kuzey bölgeleri riskli tarım bölgesine aittir. Burada yem bitkileri (pancar, şalgam) ve patates yetiştirilir. Hayvancılık, küçükbaş hayvancılık çiftlikleri ile temsil edilmektedir.
Kara Dünya Dışı Bölge ve güney tayga'nın karışık iğne yapraklı-yaprak döken ormanları, dengesiz tarım bölgesine aittir. Patates, keten, çavdar, yulaf gibi ısınması zor olmayan ürünler yetiştiriyorlar. Bu bölgede kümes hayvanları ve domuz yetiştiriciliği gelişmiştir.
Orman-bozkır bölgelerinde mahsul üretimi iyi gelişmiştir - buradaki tüm alanların yarısına kadar sebze, patates, tahıl, endüstriyel ve yem bitkileri yetiştirmek için kullanılmaktadır. Buradaki tarlalardaki zengin hasat, endüstriyel kümes hayvancılığı, sığır yetiştiriciliği ve domuz yetiştiriciliği için iyi bir yem temeli sağlar.
Bozkır bölgesi, ülkenin ana tahıl ambarıdır. Güney Urallarda, Volga bölgesinde, Kuban'da buğday ve mısır yetiştirilir. Meralarda koyun ve sığır yetiştirilir.
Dağlık bölgeler ve yarı çöller, mera koyunu yetiştiriciliği ile karakterizedir. Bitkisel üretim burada gelişmemiştir.
Tarımda kapsamlı imar
İklim özelliklerine ek olarak, diğer faktörler de tarımın imarını etkiler. Bunlar, belirli bir bölgede yaşayan insan sayısını, ulusal özellikleri, ürünler için pazarların varlığını ve üretimi organize etmenin farklı yollarını içerir.
21. yüzyılda, ülkemizin ekonomisi büyük ölçüde değişti, bu da tarımın imarını etkileyemedi. Hayvancılığın rolü azaldı, patates ekimi büyük ölçüde dağıtıldı ve keten ekimi azaldı.
Modern tarım genellikle bölgenin iklim özelliklerini, büyük tarımsal işletmelerin geleneksel uzmanlaşmasını ve ekonominin çeşitliliğini dikkate alan birkaç türe ayrılır.
Banliyö tipi tarım, büyük Rus şehirlerinin çevresinde yoğunlaşmıştır. Hayvancılık türü, Kara Toprak Dışı Bölge'nin ve Sibirya'nın orman bozkırlarının karakteristiğidir. Burada et ve süt hayvancılığının yanı sıra yem bitkilerinin yetiştirilmesi de gelişmiştir.
Rusya'nın Avrupa kesiminde yoğun bir tarım ve hayvancılık türü tarım hakimdir. Burada kış ve bahar buğdayı, ayçiçeği ve şeker pancarı yetiştirirler. Sığır yetiştirmekle uğraşan özel çiftlikler büyük ölçüde geliştirildi.
Ülkenin güney bölgeleri, yoğun bir tarımsal tarım türü ile karakterizedir. Volga'nın alt kesimlerinde Krasnodar Bölgesi, sebzeler, tahıllar ve kavunlar yetiştirilir. Pirinç yetiştiriciliği burada burada korunmuş ve Uzak Doğu'nun güney bölgelerinde soya fasulyesi yetiştiriciliği gelişmiştir.
Yukarıdaki ana tarım türlerine ek olarak, daha az yaygın olanlar vardır - orta Rusya'nın bozkır bölgelerinde, yassı hayvancılık gelişmiştir, Kafkasya ve Altay'da - dağ hayvancılığı ve kuzey bölgelerinde - ren geyiği yetiştiriciliği.
