Sosyal adaptasyon, insanların toplum içinde normal şekilde işlev görmelerini sağlar. Bu, tüm yaşamı boyunca devam eden insan gelişiminin ana yönlerinden biridir. Sosyal adaptasyonda, birkaç ana aşamayı ayırt etmek gelenekseldir.
İlk olarak, çocuğun birincil sosyalleşmesi gerçekleşir. Bu, diğer adımların bağlı olacağı temeldir. Çocuk toplumdaki davranışların temel ilkelerini, geleneklerini ve özelliklerini ne kadar iyi anlayabilirse, bundan sonraki sosyal yaşamı da o kadar başarılı olacaktır. Aile bu aşamada en önemli rolü oynar.
Yakın akrabalar (özellikle ebeveynler), toplum, değerleri ve normları ile sosyal roller hakkında fikirlerin temelini oluşturur. Örneğin, ebeveynler çocukluktan itibaren herhangi bir sosyal grup hakkında olumsuz konuşursa, çocuk haklı olduklarına mutlak bir inançla büyüyebilir. Aynısı diğer herhangi bir alan için de geçerlidir. Bu nedenle yetiştirme süreci, herhangi bir insanın hayatındaki en önemli süreçlerden biri olarak kabul edilir.
İkincil sosyal adaptasyon
Bu terim, ev dışında gerçekleşen sosyalleşme olarak anlaşılmaktadır. Çocuk yabancılarla normal bir şekilde iletişim kurar kurmaz, diğer bakış açılarını değerlendirme fırsatı bulur. Okul çarpıcı bir örnektir. Burada uyulması gereken yeni kurallar ve düzenlemeler devreye giriyor.
Belirli kurallara uyulmaması çocuğun sosyal ilişkilerine büyük zarar verebilir. Örneğin, sinsilerin arkadaş bulma olasılığı daha düşüktür. Çocuk bir şekilde tüm sınıfta başarısız olursa, boykot ilan edilebilir. Bu hatalar, diğer insanlarla nasıl etkileşim kuracağınızı daha iyi anlamanıza olanak tanır. Ayrıca çocuklar kendi hatalarına ek olarak başkalarına da dikkat ederek önemli bir zarar görmeden deneyim kazanırlar.
Diğer sosyal adaptasyon türleri
Ayrıca, sosyalleşme süreçleri birbirinin üzerine bindirilir. Erken sosyalleşme, kural olarak, kendini ilk gösterenlerden biridir. Özü, bir kişinin gelecekteki sosyal rolleri prova etmesi gerçeğinde yatmaktadır. Örneğin, bir erkek ve kız arkadaş birlikte yaşayabilir, ancak evli olamazlar. Böylece gelecekteki rolleri denerler ve yeni sosyal beceriler kazanırlar (birlikte yaşama, uzun süreli ilişkiler vb.).
Yeniden sosyalleşme daha sonraki yaşlarda ortaya çıkar. Bu aşamada, kişi herhangi bir sosyal soruna karşı tutumunu değiştirir, yeni beceriler kazanır ve ayrıca içsel değerlere maruz kalır. Örneğin, bir kişi sosyal gruplardan birinin üstünlüğüne ikna olabilir, ancak parlak bir olaydan sonra görüşlerini değiştirdi. Yeniden sosyalleşme süreci bir ömür boyu sürer.
Grup ve organizasyonel sosyal adaptasyon, bir kişinin takımlara alışmasını sağlar. Aynı zamanda, grup, ekip içinde basit bir kalış ve kuralların uygulanmasını ima eder ve örgütsel olan, belirlenen hedeflere ulaşmak için personelle çalışmak için gerekli becerilerin kazanılmasını ima eder.
