Sarhoşluğun durumu insanlık tarafından uzun zamandır bilinmektedir, eski çağlardan günümüze şarap ve sarhoşluk hakkında farklı değerlendirmeler yapılmıştır. Sağlıklı bir yaşam tarzının modern destekçileri, alkolün insan vücudu için yararlarını ve zararlarını tartışmaya devam ediyor. Şimdiye kadar, zehirlenme mekanizması söz konusu olduğunda beyaz lekeler kaldı.
Alkollü içeceklerde bulunan etil alkol zehirlenmeye neden olur. Mide ve bağırsak duvarlarından kan dolaşımına emilir. Etil alkolün diğer etkisi, kırmızı kan hücrelerinin (eritrositler) koruyucu tabakasını ve onları birbirinden iten elektrik yükünü ortadan kaldırarak kırmızı kan hücrelerinin yapışmasını teşvik etmesidir. Sonuç olarak, kan pıhtıları, kan pıhtıları oluşur, küçük kan damarlarını, özellikle de beyin damarlarını tıkar. Kanla taşınan oksijen onlara akmayı bırakır, beynin belirli kısımlarının hipoksisi (oksijen açlığı) devreye girer. Bu, bir kişinin fiziksel ve zihinsel durumunda zehirlenme adı verilen çeşitli değişikliklere neden olur.
Bu, zehirlenmeyi tıbbi açıdan açıklar. Kanda ne kadar fazla etil alkol varsa, zehirlenme o kadar güçlü ve sağlık sonuçları o kadar zararlıdır. En tatsız olanı ise aşırı alkol tüketiminin organizmada bağımlılık yapmasına neden olması, sonra bir yaşam biçimine dönüşmesi ve kişinin alkolik olduğunu unutmak için bilinçli olarak sarhoş olması ve kendisine başka bir yaşam biçiminin emredilmesidir. Bir kısır döngü oluşuyor.
Alkolün bir kişi üzerindeki psikotropik etkisinin mekanizması çok karmaşıktır ve iyi anlaşılmamıştır. Zehirlenmenin farklı aşamalarında bir kişinin davranışı ve kendini algılaması, hem zihinsel hem de fizyolojik birçok faktöre bağlıdır - tek kelimeyle, her bir insan vücudunun özelliklerine ve alkollü içeceğin bileşimine. Bununla birlikte, genel durumda, dört zehirlenme aşaması ayırt edilir.
Birinci derece (hafif sarhoşluk), hoş bir sıcaklık ve kas gevşemesi hissi ile karakterizedir, kendini algılamada, kendisiyle ve etrafındaki dünyayla ilgili bir memnuniyet duygusu vardır, hareketlerde ve konuşmada gevşeme görülür. Öz kontrolün kaybı, en utangaç kişinin arsız ve müdahaleci olmasına neden olur.
Ortalama bir zehirlenme derecesinde, aşırı yardımseverlikten saldırganlığa kadar ani ruh hali değişiklikleri meydana gelir, hareketler de öngörülemez hale gelir, bir kişi hem kendisi hem de başkaları için tehlikeli hale gelir.
Güçlü bir zehirlenme derecesi, bulanık yavaş konuşma, titrek bir yürüyüş, zor bir durumu veya durumu kavrayamama ile karakterizedir. Zihinsel ajitasyon, serebral korteks ve subkorteks fonksiyonlarının inhibisyonunu gösteren depresif bir durum, uyuşukluk ile değiştirilir. Bu aşamada, bir kişi herhangi bir yerde uyuyabilir: sokakta, masada veya ulaşımda.
Dördüncü zehirlenme derecesi, en şiddetli, vücudu zaten alkolden derinden etkilenenlerde görülür; uyku sırasında zehirlenmenin neden olduğu ciddi bozukluklarda kendini gösterir: kardiyak aritmiler, epileptik nöbetler, kusma ve istemsiz idrar deşarjı. Kural olarak, sarhoşluk durumuna döndükten sonra tüm zehirlenme süresi hafızadan düşer.
Tüm bu durumların sebebi elbette alkollü içeceklerin kullanılmasıdır. Ancak, birinci, ikinci ve üçüncü dereceler basitçe farklı miktarlarda sarhoştan kaynaklanıyorsa, dördüncü derece sarhoşluğun nedeni, ciddi karmaşık tedavi gerektiren derin zihinsel ve fiziksel sağlık bozukluklarına neden olan alkolün sürekli kötüye kullanılmasıdır.
