Ekmek her şeyin başıdır. Çok eski zamanlardan beri yemek ve şenlik masasının ayrılmaz bir ürünü olan kişidir. Kokulu taze pişmiş ekmek, evin sıcaklığıyla ilişkilidir ve ömür boyu bir insanın iyi bir arkadaşı olmaya devam eder.
Talimatlar
Aşama 1
Ekmeğin büyük keşfi, 15 bin yıldan daha eski zamanlarda gerçekleşti. İnsanoğlu, bugün buğday, çavdar, yulaf ve arpa olarak adlandırılan tahılları ilk kez toplamaya ve yetiştirmeye o günlerde başladı. İlk başta, insanlar tahılları yalnızca çiğ olarak yerlerdi. Su ile karıştırarak taşların arasında öğütmeye başladıktan sonra ekmek sıvı bir yulaf lapası şeklini aldı. O zaman ilk değirmen taşları, un ve buna bağlı olarak ekmek ortaya çıktı.
Adım 2
Daha sonra ateş yapmayı öğrenen insan, onu yemek pişirmede kullanmaya başladı. Bundan sonra başka bir keşif yapıldı. Gerçek şu ki, bir adam ezilmiş tahılları suyla karıştırmadan önce kavurma fikrini ortaya attı. Sonra bu şekilde pişirilen lapanın daha önce yediğinden daha lezzetli olduğundan emin oldu. İlkel insanlar, kalın taneli hamurdan yapılan kekler şeklinde mayasız ekmek yapmayı öğrenene kadar bu tür tahıllı yiyecekleri yediler. Bu kadar yoğun tahıl lapası parçalarının ortaya çıkmasıyla ekmek pişirme dönemi başladı.
Aşama 3
Eski Mısırlılar, fırıncı mayası ve laktik asit bakterilerini kullanırken, fermantasyon yöntemiyle hamuru gevşetme becerisinde ustaca ustalaştılar. Bu işlemin bir sonucu olarak, hamurda, pişirme sırasında yüksek sıcaklıkların etkisi altında, ekmeğe eşsiz bir tat ve aroma veren, onu kabarık ve hafif yapan organik bileşikler birikir. Antik Yunan zanaatkarları, genellikle buğday unu kullanarak birçok ekmek çeşidini pişirdiler. Ve kaba undan, sıradan insanlar için yiyecek olan ucuz ekmek yapıldı.
4. Adım
Bilim adamlarına göre, "ekmek" kelimesi eski Yunan dilinden gelmektedir. Bu ürünü "klibanos" adı verilen belirli bir şekle sahip tencerelerde pişiren Yunan ustalardı. Sonuç olarak, eski Almanların, Slavların ve diğer birçok halkın dil kültürüne sıkıca giren Gotik "khleifs" kelimesi ortaya çıktı. Zamanla bu isim tekrar değişerek, "ekmek" kelimesi ile uyumlu olan "hlib" kelimesi ile sonuçlanmıştır.
