Zamanının en büyük ve en lüks gemisi olan ve "Titanik" adı verilen geminin kazası 14-15 Nisan 1912 gecesi meydana geldi. Vapur Southampton limanından ayrıldı ve New York'a doğru yola çıktı. Yolculuğun dördüncü gününün sonunda bir buzdağıyla çarpıştı ve iki saat içinde battı.
Talimatlar
Aşama 1
Sekiz katlı Titanik 31 Mayıs 1911'de denize indirildi. 269 metre uzunluğu, 30 metre genişliği ve 52 310 ton deplasmanı ile bu gemi dünyanın en büyüğüydü. Ek güvenlik için, geminin çift tabanı ve sızdırmaz kapıları olan 16 bölmesi vardı. Tasarımcılara göre Titanik batmazdı. 4 baş kompartımanı veya orta veya arkada 2 kompartımanı su bassa bile gemi ayakta kalacaktır. 1. Sınıf yolculara daha fazla yürüyüş alanı sağlamak için cankurtaran botlarının sayısı azaltılmıştır. 20 tekne sadece 1.178 kişiyi ağırlayabildi, ancak 2.224 kişi Titanik'te Atlantik'teki ilk seyahate çıktı.
Adım 2
14 Nisan'da Titanic'in telsiz operatörleri, komşu gemilerden sürüklenen buz hakkında birkaç uyarı aldı. Geminin kaptanı da dahil olmak üzere herkes, o yıl güney transatlantik yolunun sektöründe rekor sayıda buzdağı ve buz sahası kaydedildiğini biliyordu.
Aşama 3
Saat 23:15 civarında, o gün yolcuların çoğu zaten kamaralarına gitmiş ve uyumaya hazırlanıyorlardı. Hava sakindi, hava sıcaklığı -1 santigrat dereceye düştü. Titanik saatte 41,7 kilometre hızla gidiyordu. Saat 23:30'da, gözcüler ufukta hafif bir pus fark ettiler, ancak dürbün olmadan kaynağını belirleyemediler. Dürbünler, anahtarı son gün uçuştan uzaklaştırılan kaptanın arkadaşlarından birine bırakılan kasadaydı. 23:39'da gözcülerden biri bir buzdağı gördü ve ona olan yaklaşık mesafeyi belirledi - 650 metre. Hemen Memur James Moody'yi telefonla uyardı ve bu durumu Memur Görevli Memur William Murdoch'a bildirdi. Murdoch "Gemiye bırak", ardından Tam geri ve ardından Sancak'a komut verdi. Titanik buzun etrafından dolaşacak kadar manevra kabiliyetine sahip değildi. 23:40'ta gemi, sancak tarafıyla buzdağına dokundu ve bu da su hattının altında deliklerin ortaya çıkmasına neden oldu. Geminin tüm motorları durduruldu ve gemi sürüklendi.
4. Adım
Titanik'in ambarı her saniye beş ton daha fazla su alıyordu. Çarpışmanın ardından Murdoch, basınçlı kapının kapatılması emrini verdi. Saat 23:42'de Kaptan Edward Smith geminin komutasını devraldı. Kazanların patlamaması için stokerler aceleyle yangını söndürdü ve 6 ve 5 nolu kazan dairelerinde özel vanalar vasıtasıyla buharı tahliye etti. Saat 23:50'de Titanik zaten sancak tarafına 6 derece batmıştı. Kaptan Smith ve geminin baş tasarımcısı Thomas Andrews alt güverteleri inceledi. Postane ve balo salonu tamamen sular altında kaldı. Kaptan, kazan dairelerinden suyun dışarı pompalanması emrini verdi, ancak çok çabuk geldi. Andrews, Titanik'in en fazla 1,5 saat su üstünde kalacağı sonucuna vardı.
Adım 5
Yolcular, bir buzdağı ile çarpışma sırasında ne olduğunu anlamaya çalışırken bir sarsıntı hissetti. Geminin mürettebatı her zaman her şeyin yolunda olduğunu söyledi. İlk korkular Titanik durduğunda ortaya çıktı. Birçok yolcu kabinlerden ayrılarak yemek odaları ve salonlarda toplandı.
6. Adım
0:05'te tahliye için hazırlıklar başladı: filikaların kapakları çıkarıldı. Kaptan Smith, telsiz operatörlerine tehlike sinyalleri göndermelerini emretti. 0:15'te yolculara kalın giyinmeleri, can yeleklerini almaları ve tekne güvertesine çıkmaları tavsiye edildi. Teknelere sadece çocukların ve kadınların bindirileceği söylendi (ve o zaman bile sadece ihtiyati tedbir olarak). Teknelerde herkese yetecek kadar yer olmadığını anlayan ikinci sınıf yolcular paniğe kapıldı. Üçüncü sınıfta seyahat edenler güverteye hiç çıkamadılar: ya uçsuz bucaksız koridorlarda kayboldular ya da kendilerini görevliler tarafından kapatılan kapıların önünde buldular.
7. Adım
Yolcuların çoğu tahliyeyi erken bir önlem olarak gördü, çünkü Titanik tamamen güvenliydi ve batmaz olarak ilan edildi. 0:20'de ilk yolcular teknelere oturmaya başladı. 0:25'te tekne güvertesinde bir orkestra çalmaya başladı. Birçok birinci sınıf yolcu gemiden ayrılmak istemedi. Güvertede donmayacaklardı, sıcak bir salonda briç oynamak istediler. Titanik'in güvenliklerini sağlayacağından hiç şüpheleri yoktu. 0:40'ta, üst güverteden birkaç beyaz işaret fişeği ateşlendi.
8. Adım
7 numaralı teknede 28 yolcu vardı (tekne 65 kişi için tasarlanmış olmasına rağmen). 21 metre kenardan iplere indirilerek suya indirildi. Sonraki on teknede durum aynıydı. Yolcular ancak saat 01:20'de Titanik'in bir saat içinde, su baş kasarasını doldurduğunda batacağını fark etmeye başladılar. Hafif bir panik başladı. İnsanlar bir ya da başka bir teknede boş yer arayarak bir taraftan diğerine koştular. Kurtarılanlar arasında birinci sınıf yolcuların yüzde 65'i vardı.
9. Adım
Titanik'in telsiz operatörleri tehlike sinyalleri göndermeye devam etti. 0:30'da "Karpatya" gemisi yanıt verdi, ancak maksimum hızda bile batan gemiye 4 saatten daha erken bir sürede yaklaşamadı. Kaliforniyalı Titanik'ten nispeten uzak değildi, ancak köprüsündeki memurlar beyaz işaret fişekleri gördüler, komşu gemide telgraf olmadığını ve mürettebatının buz birikimini bildirdiğini düşündüler.
Adım 10
Saat 2:05'te son cankurtaran botu denize indirildi. Yaklaşık 800 yolcu ve 600 mürettebatın bulunduğu gemide büyük bir panik başladı. Kaptanın köprüsünü ve subayların kamaralarını su basmaya başladı. İnsanlar o zamana kadar yükselmeye başlayan kıçta toplandı ve dini ilahiler söylemeye başladı. Saat 02:15'te pervaneler suyun altından göründü. Saat 02:16'da elektrik tamamen kesildi. Saat 2:18'de, geminin gövdesi iki parçaya ayrıldı: pruva hemen battı ve kıç dik durdu. 2:20'de tamamen su altındaydı.
11. Adım
Hayatta kalan yolcular buzlu sudaydı. Kimisi hipotermiden kimisi kalp krizinden öldü. Sadece 35 kişi hayatta kalmayı ve ters katlanır B teknesine tırmanmayı başardı ve A teknesinde 20 kişi daha kısmen sular altında kaldı.
Adım 1/2
Karpatya'nın ışıkları 3:30'da ufukta belirdi. Sabah 04:10'da can filikalarından ilki geminin yanındaydı, ardından diğerleri. Toplamda, Titanik'in 712 yolcusu Karpatya'ya bindi. Saat 9:00'da gemi New York'a doğru yola çıktı.
