İnanç, bir mantıkla ilgili olmayan bir şeyin doğruluğuna öznel bir inançtır. Olgusal doğrulama olabilir, ancak olmayabilir, bu inancı hiçbir şekilde etkilemeyecektir.
Bir kişinin zihinsel faaliyetinde inancın yerini belirlemek o kadar kolay değildir. Hem bir tür inancı temsil eden entelektüel özelliklere hem de duygusal özelliklere sahiptir. Duygusal alan açısından inanç, durumsal değil sabit olduğu için daha yüksek duygular kategorisine girer.
İnanç en güçlü duygulardan biridir. Matta İncili şöyle der: "Bir hardal tanesi kadar imanınız varsa ve şu dağa deyin ki: "Buradan oraya git, "geçecektir." İnancın etkinliği, motivasyon ve dolayısıyla etkinlik üzerindeki etkisinde yatar, bu nedenle zafere olan inanç sporda ve savaşta çok önemlidir.
İnanç ve kanıt
İnanç sadece kanıta ihtiyaç duymaz - kanıtın başladığı yerde inancın bittiğini söylemek daha doğru olur. Örneğin Thomas Aquinas'ın zamanından günümüze kadar Tanrı'nın varlığını kanıtlamak için girişimlerde bulunulmuştur. Hepsinin her zaman boşuna olduğu ortaya çıkıyor, ancak bu varsayımı kanıtlamak mümkün olsaydı bile, çok az faydası olurdu.
Belki kanıtlar inanmayanları ikna edebilirdi, ama bu bir inanç olurdu, bir inanç olmazdı - duygusal bir bileşen olmazdı, bu nedenle Hıristiyan yaşamı için güçlü bir motivasyon veya Tanrı ile samimi bir ilişkinin temeli olmazdı. İnananların kanıta ihtiyacı yoktur: Bir kişi kanıt arıyorsa, bu onun inancında özellikle sağlam olmadığı anlamına gelir.
inancın kapsamı
Geleneksel olarak, inanç dinle ilişkilendirilir, bu kelimeler "Hıristiyan inancı" veya "Müslüman inancı" ile eşanlamlı olarak bile kullanılır. Gerçekten de, dinde, Tanrı'ya olan inanç temel bir rol oynar, ancak yalnızca dini dogmalar olduğu gibi kabul edilemez.
Örneğin, bir astronom veya fizikçi, Güneş'in Dünya'nın etrafında değil, Dünya'nın Güneş'in etrafında döndüğüne dair kanıt sağlayabilir - bu formda bilimsel temelli bir ifade olacaktır. Ancak bilimden uzak bir kişi kanıtları bilmeyebilir ve onun için tüm "gerekçe" şu düşünceye indirgenecektir: "Bu, N. Copernicus ve G. Galileo tarafından kanıtlandı." Bu durumda, bir kişi, bilimin otoritesine boyun eğerek, inanç üzerine bilimsel gerçeği alır.
İnsan ilişkilerinde de inancın rolü büyüktür. Bağlayıcı, sağlamlaştırıcı bir ilke olarak hareket ederek, toplumun örgütlenmesinin tüm seviyelerine nüfuz eder: eğer bir koca karısına inanmayı bırakırsa, aile çöker, insanlar hükümete inanmayı bırakırsa, devlet çöker.
İnanç, başka hiçbir hayvanın özelliği olmayan, gerçekten insani bir tezahürdür, çünkü akıl ve duyguların kesiştiği noktada ortaya çıkar.
