Mali politika, ülkenin ekonomik ve sosyal faaliyetlerini iyileştirmeyi amaçlayan mali ilişkilerin kullanımına yönelik bir dizi önlemdir. Temel görevi, sosyo-politik ve belirli ekonomik koşullarda belirlenen hedeflere ulaşmaktır.
Mali politikanın ana bileşenleri
Bütçe politikası, ülkenin sosyal ve ekonomik kalkınmasını sağlamak için devlet bütçesinin oluşturulmasına ve düzenlenmesine dayanır, kamu borcunu yönetir ve çeşitli devlet ihtiyaçları için kullanılır - vergi avantajları, sübvansiyonlar, sübvansiyonlar.
Vergi politikası, vergi gelirlerinin payını artırıp azaltarak, vergi oranlarını ve tarifelerini değiştirerek birikim fonlarının elde edileceği ve rasyonel olarak kullanılacağı bir vergi sisteminin oluşturulmasını amaçlamaktadır. Nüfusun belirli gruplarını veya sanayi sektörlerini vergilendirmeden muaf tutarak, ekonomik süreçlerin uyumlaştırılmasına katkıda bulunur ve sosyal programların uygulanmasını sağlar.
Para politikası, fiyat istikrarını ve üretim artışını sağlamak için para dolaşımını düzenlemeyi amaçlayan bir dizi önlemdir. Ülke ekonomisinin ulusal para birimiyle sağlanmasını teşvik eder, ekonomik büyümeyi artırmak, enflasyonu düşürmek ve yatırım çekmek için dolaşımını düzenler. Gümrük politikası, malların ihracat ve ithalat koşullarını düzenleyen devletin dış faaliyetidir. Gümrük vergilerini düzenler, bütçeyi yenilemeye ve iç ekonomiyi canlandırmaya yardımcı olur.
Borç politikası, kamu borcunun yönetimi, devlet borç yükümlülüklerinin düzenlenmesi, fonların artırılması, yerleştirilmesi ve iade edilmesi, kredilerin ve geri ödeme koşullarının belirlenmesi, ödeme gücünün sağlanması ve ödünç alınan fonlardan kar elde edilmesidir. Yatırım politikası - yatırımcıları ülke ekonomisine çekmek. Ayrıca, devletin kendisi bir yatırımcı olarak hareket edebilir.
Mali politikanın devlet faaliyetinin yönleri
Mali piyasa alanındaki mali politika, mali konularda yasal ve düzenleyici işlemlerin kabul edilmesinin yanı sıra mali varlıkların ihraç ve dolaşımının düzenlenmesi, yatırımcı haklarının korunması ve mali kontrolden oluşur. Sigortacılık alanındaki mali politika, devletin sigortacılık faaliyetlerinin yasal olarak düzenlenmesini, hedef rezervlerin oluşturulmasını, sigorta sözleşmelerinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmesini ve sigorta şirketlerinin mali faaliyetlerinde devlet denetiminin sağlanmasını kapsar. Sosyal alanda, sigorta primlerinin boyutunu, çeşitli sosyal ödeme ve tazminat türlerini, sigorta rezervlerinin oluşturulmasını düzenler ve ayrıca hedeflenen programlar ve fonlar üzerinde devlet kontrolü ve denetimi uygular.
