Zaman - insanlar her zaman onun doğasını düşünmüşlerdir. Ve asla kesin bir cevap bulamadılar. Zaman, doğa bilimleri, felsefe, fizik ve diğer bilimlerle birlikte çalışıldı. Sonuç olarak, yalnızca bazı özelliklerini ve özelliklerini vurgulamak mümkün oldu. Ancak Evrenin bağlantı halkasının kapsamlı bir tanımını vermek, insan zihninin gücü dahilinde değildir.
Modern doğa bilimi ve felsefesinde zaman, temel fakat belirsiz bir kavram olarak kabul edilir. Geometrideki bir noktanın veya küme teorisindeki bir öğenin tanımını biraz andırıyor. En basit felsefi tanımı verirsek, zaman geçmişten geleceğe bir tür geri dönüşü olmayan akıştır. Genel olarak varlıkta var olan tüm olaylar ve süreçler onun içinde gerçekleşir.
Bununla birlikte, böyle bir temel açıklama bile çok belirsizdir. Şaşırtıcı değil: Binlerce yıldır insanlar zamanın doğasını anlamaya çalışıyorlar, ancak şimdiye kadar bunu başaramadılar. Sadece farklı kültürlerin, bilimlerin, bireylerin zamanına ilişkin bakış açıları vardır.
Ve yine de, bilinmeyen kalarak, zaman, insan düşüncesinin en önemli kavramlarından biridir. Pek çok büyük filozof onu nesnel bir şey olarak değerlendirdi ve hala kabul ediyor, ancak zamanı yalnızca insan bilincinin doğasında bulunan öznel bir kavram olarak tanımlayan düşünürler de var.
İnsan gelişiminin başlangıcında, zaman kavramı döngüseldi. Güneşin doğuşu ve batışı, mevsimlerin değişmesi vb. tarafından belirlendi. Daha sonra, daha mükemmel, doğrusal bir zaman fikri geliştirildi. 20. yüzyılın başında zaman ve mekan arasındaki bağlantı keşfedildi. Ve Orta Çağ düşünürleri, disiplinler arası zaman çalışmasında yeni bir yön oluşturdular. Adını aldı - zaman bilimi ve birleşik filozoflar, bilim adamları, ilahiyatçılar, sanatçılar - zamanın doğasıyla ilgilenen herkes.
Yine de evrensel bir zaman teorisi yaratma girişimi vardı. Uluslararası Zaman Araştırmaları Derneği başkanı J. T. Fraser tarafından üstlenildi. Editörlüğü altında, zamanın tüm disiplinlerarası çalışmalarından teorik ve ampirik materyalleri içeren temel araştırmalarını yayınladı. Ancak, yalnızca biyolojik, fiziksel, tarihsel, psikolojik, felsefi ve edebi zaman kavramlarını tek bir genel bakış açısından ele almanın imkansız olduğunu onaylarlar.
Bununla birlikte, son üç bin yılda, çeşitli bilimler zamanın doğasına ilişkin dört kavram geliştirdiler: ilişkisel, tözsel, statik ve dinamik. Zaman ve nesneler arasındaki ilişkinin yorumlanmasında kendi aralarında farklılık gösterirler.
