İnsanlık tarihi boyunca insanlar birbirlerini çağırmak için isimler kullanmışlardır. En ilkel toplumlarda bile kabilenin her üyesinin bir adı vardı.
Talimatlar
Aşama 1
İsimler, insanlar kendilerini tanımlamak için çığlıklar ve başka sesler çıkarmaya başladığında ortaya çıktı. Her insanın onu temsil edecek bir sesi vardı. Daha sonra, tüm kabile veya aile bir kişi için bir isim seçtiğinde veya bir kişi kendisi seçtiğinde daha karmaşık kelimeler kullanılmaya başlandı. İnsanlar yaşlandıkça isimler değişti. Buna özel ritüeller ve törenler eşlik etti.
Adım 2
Soyadları ilk olarak Çin'de MÖ 2850 civarında ortaya çıktı. imparatorluk kararnamesine göre. Çinliler genellikle tam adlarında soyadı başta olmak üzere üç kelimeye sahiptir. İkinci isme neslin adı denir. Şiirden bütün aile tarafından seçilir. Son yerde ismin kendisidir.
Aşama 3
Eski Romalılar bir kişiye isim vermek için sadece bir isim kullandılar. Sonra üç bileşene, ardından tekrar bir bileşene geçtiler. Julius Caesar zamanında, adında üç kelime kullanıldı: Gaius Julius Caesar, Mark Licinius Crassus.
4. Adım
Avrupa'da Orta Çağ'da soyadını bir kişinin tam adına kullanmaya başladılar. Bu, özellikle toplumun diğer üyelerinden farklı olmanın önemli olduğu üst sınıflardan insanlar için geçerliydi.
Adım 5
Asil kandan insanlar soyadlarını genç nesillere aktardı. İlk kez bu gelenek İtalya'da ortaya çıktı ve daha sonra Avrupa'ya yayıldı.
6. Adım
Soyadları farklı kökenlerdendi. Bazıları şehir adlarından, diğerleri işgal adından, diğerleri hayvan adlarından, dördüncüsü önceki nesillerden ödünç alındı. Örneğin Anglo-Saksonlar arasında bu tür soyadlar babanın adıyla verilirdi. Yani Johnson adı "John'un oğlu", O'Rourke ise "Rourke'un oğlu" anlamına geliyordu.
7. Adım
Soyadı kullanma geleneğini en son benimseyen Yahudilerdi. Çok sık, Yahudi klanları ayrı yaşadılar ve soyadlarına ihtiyaçları yoktu. İsa Mesih'in de bir soyadı yoktu. İsa, yanlışlıkla inandığı gibi, bir soyadı değil, bir tür unvandır. Mesih, "Tanrı ile birlik içinde olan ve bir öğretmen olarak görünen" anlamına gelir.
8. Adım
Ancak 1800'de her Yahudi ailenin bir soyadı olmasını gerektiren yasalar çıktı. Sonra Yahudiler kulağa hoş gelen soyadları seçmeye başladılar: Goldberg ("altın dağ"), Rosenthal ("güller vadisi") veya İncil'deki isimler: Benjamin, Levi.
9. Adım
Rus soyadları da hemen görünmedi. Prens İgor (12. yüzyıl) zamanında soyadı yoktu. Ünlü komutan sadece Igor adıyla veya adı ve soyadı Igor Svyatoslavlevich ile çağrıldı. Rurikoviç ailesine ait olmasına rağmen, Rurikoviç'in adı düşünülemez. Bu, Rurik olan ata adına yapılan bir itirazdır. Böyle bir hitap İncil'de de okunabilir: “Yusuf'un oğlu İlyas”, yani bir babadan veya başka bir atadan, göbek adı gibi bir şeyden başka bir şey ifade etmiyor. Korkunç İvan ifadesi de soyadı olan bir isim değildir, çünkü Grozny daha çok bir takma addır. Belli zamanlara kadar insanlar Rus hükümdarlarına çeşitli lakaplar takmışlardır. Romanov hanedanının ise bir soyadı vardı.
