Ezilmiş bitkilerin oluşturduğu daireler, spiraller ve diğer geometrik şekiller zaman zaman dünyanın dört bir yanındaki tarlalarda ortaya çıkıyor. Bu gizemli fenomen, insanların dikkatini o kadar çekti ki, Roma doğurganlık tanrıçası Ceres adına oluşturulan özel bir terim bile ortaya çıktı - cereology.
Ekin çemberlerinin sadece 20. yüzyılda ortaya çıktığını düşünmemek gerekir. Bir ortaçağ vakayinamesinde, bir tarlada bitkileri büken, bir daire çizen şeytanı betimleyen bir gravür vardır. Modern insan nadiren "şeytanın makineleri" hakkında düşünür ve günümüzde çevreler daha çok UFO'ların inişi ve uzaylıların diğer eylemleri ile ilişkilendirilir.
Alanlardaki daireler ve diğer rakamlar genellikle çok büyüktür, onları yalnızca bir uçaktan tam olarak görebilirsiniz. Bu figürler sadece boyutlarıyla değil, doğruluklarıyla da dikkat çekicidir ve elle yapıldığını düşündürür.
Bazı durumlarda, halkaların aslında insan yapımı olduğu ortaya çıkıyor. Örneğin, 80'lerde Büyük Britanya'yı kasıp kavuran ekin çemberlerinin "salgını"nın yazarları. 20. yüzyılda işsiz sanatçılar D. Bauer ve D. Chorley vardı. 1992'de Macar öğrenciler bu şekilde eğlendiler ve 21. yüzyılın başında - İngiliz gazeteci M. Reidley. Rusya'da, yaratıcı yeteneklerin oldukça geleneksel olmayan tezahürünün benzer durumları bilinmektedir. Bununla birlikte, bu "sanat biçimine" katılmak isteyenlerin kanunla çelişmesi gerekmez: 1992'den beri, İngiltere'de düzenli olarak tarlalarda figürlerin yapımı için bir yarışma düzenlenmektedir.
Ancak çevreler her zaman "tanınmayan sanatçıların" faaliyetlerinin sonucu değildir. Karmaşık fraktal yapılarına, bitkilerin ve toprağın elektriklenmesine, mikrodalga radyasyonuna maruz kalmış gibi şişmiş ve yırtılmış kulak içlerine dikkat çekilir.
Yeraltında kireçtaşı veya tebeşir birikintilerinin olduğu yerlerde ekin çemberlerinin sıklıkla meydana gelmesi dikkat çekicidir. Suyun böyle bir kayadan geçişi, suyun plazma girdabını çekme yeteneği kazanması nedeniyle iyonlaşmasına yol açar.
Plazma - iyonize gaz, sürekli olarak iyonosferde ortaya çıkar - Dünya atmosferinin üst tabakası, Güneş'ten yüksek hızda uçan ve elektronları atomlardan "alarak" yüklü temel parçacıklar tarafından bombalanır.
Bilim adamları bir zamanlar iyonosferden gelen plazmanın manyetik alanı nedeniyle Dünya yüzeyine ulaşamayacağına ikna olmuştu. Bu, bulutlar ve iyonosfer arasındaki deşarjları gören pilotların gözlemleriyle çürütüldü. Bulutlardan iyonosfere olan mesafe, Dünya'dan bulutlara olandan çok daha fazladır.
Gezegenin manyetik alanından geçen bir plazma girdabı, fraktal ilkesine dayalı olarak spiral veya daha karmaşık üç boyutlu yapılar oluşturabilir ve mikrodalga radyasyonu üretebilir. Tarlalardaki bitkileri "işleyen", daireler, spiraller ve fraktal yapılar şeklinde izler bırakan odur.
