Dünyanın en büyük tanklarının, "Çar-tank" veya "Yarasa" olarak da bilinen Lebedenko tankı olduğu ortaya çıktı. Çar Nicholas II, bir yay bitkisi olan tankın orijinal ahşap modelini beğendi. Bu nedenle, böyle iddialı bir projenin yaratılmasına kişisel olarak sponsor olmaya karar veren oydu. Prototip 1915'e kadar hazırdı.
Yaratıcılar tarafından tasarlanan 9 metrelik büyük ön tekerleklerin, ona mükemmel bir arazi kabiliyeti sağlaması gerekiyordu. Ancak 1,5 metrelik küçük arka yönlendirilebilir silindirler, tüm projeye son veren "Aşil topuğu" oldu.
Tasarım
Tankın tahmini ağırlığı 40 tondur. Gerçek ağırlık 60 tondur. Ön tekerleklerin çapı 9 metredir. Tahmini maksimum hız 17 km / s'dir. Güç rezervi 60 km'dir. Boyutlar 17, 8x12x9 metre. Rezervasyonlar: 10 mm alın ve yan taraflar, 8 mm çatı, gövde, taret ve taban. Silahlanma: 2 adet 76 kalibrelik top, 2 mm 120 mühimmatlı ve 8-10 bin mühimmatlı 8-10 "Maxim" makineli tüfek. Silah, tekerleklerin düzleminin ötesine uzanan yan kaşıklara yerleştirildi. Ancak prototip tankın top silahı yoktu. Ölüm makinesinin altına ek bir makineli tüfek yerleştirmek de mümkün değildi. Tank, arka tekerlekler döndürülerek kontrol edildi. Projenin uygulanması için ayrılan miktar 210 bin ruble.
Dünyanın en büyük tankının elektrik santrali, düşmüş bir Alman zeplininden çıkarılan iki Maybach motorundan oluşuyordu. Toplam güçleri 250 hp idi. O günlerde 250 beygir gücü bir kara aracı için eşi benzeri olmayan bir güçtü.
Bu projenin tamamlanmasının ardından, Maybach motorlarına dayanan mühendisler, 1923'te silindirlere doğrudan yakıt enjeksiyonu olan yeni bir AMBS-1 enerji santrali yarattılar. Testler sırasında motor sadece 2 dakika çalıştı.
İmalat ve test
Tankın benzeri görülmemiş boyutu göz önüne alındığında, doğrudan Moskova'dan Dmitrov ormanında 60 km uzaklıktaki test sahasında monte edilmesine karar verildi. Test tarihi 1915 yazı için belirlendi. Tankın tahmini ağırlığı, gerekli kalınlıkta çelik olmaması nedeniyle 1,5 kat aşıldı.
Ormanda hareket ederken, tank geçiş kabiliyetini doğruladı - kibrit gibi yolda ağaçları kırdı. Ancak aynı zamanda küçük bir hendeğin bile üstesinden gelemedi. Ön tekerlekler kolayca üzerinden atladı ve arka tekerlekler sıkıştı. Motor gücü, tankın tek başına engelden çıkmasına yetmiyordu. Ve gerekli traktörler veya vinçler o zamanlar henüz icat edilmemişti.
Sonuç olarak, Lebedenko'nun tankı 2 yıl daha koruma altında kaldı. Ondan sonra 1917'de Rusya'daki iç savaş nedeniyle unutuldu. Ve 1923'te Sovyet hükümeti onu hurdaya ayırmaya karar verdi.
Müteakip testler başka bir dezavantajı ortaya çıkardı - yüksek patlayıcı bir mermi devasa telli ön tekerleklere çarptığında, tank hareket kabiliyetini kaybetti. Ve mermi doğrudan ön tekerleklerin aksına çarparsa, araba bir iskambil evi gibi katlanır.
Tank üzerinde daha fazla tasarım çalışması yapılmadı ve ağır yapı, test edildiği ormanda yedi yıl daha kaldı. 1923'te Sovyet hükümeti arabayı hurdaya ayırdı.
Ayrıca tankın çok büyük boyutu, onu düşman için ideal bir hedef haline getirdi. Onu özlemek zordu. Ayrıca, çok yüksek bir otomobil kütlesi ve düşük güçlü motorları ile inanılmaz derecede düşük manevra kabiliyetine sahipti. Bu kadar büyük bir aracın doğrudan savaş alanına teslim edilmesi de çok zor bir işti. Bu görevin gizliliğini sağlamak çok zor görünüyordu.
