Çubuklar, oryantal bir yemeğin vazgeçilmez bir sofra özelliğidir. Yemek çubukları ile yemek yemek bir sanattır ve kendi tarihi ve kuralları vardır. Çubuklar sadece estetik bir işlevi değil, aynı zamanda hijyenik bir işlevi de yerine getirir, kullanımları sindirim organlarıyla ilişkili avuç içi belirli kasları içerir.
Yemek çubukları, Doğu Asya'da yemek yemenin geleneksel yoludur. Bu çatal bıçak takımı ağırlıklı olarak Japonya, Çin, Kore, Tayland ve Vietnam'da kullanılmaktadır. Çubuk üretimi için geleneksel malzemeler kullanılır: ahşap, fildişi, metal, plastik. Antik Çin'deki imparatorluk mahkemesinin, yiyeceklerdeki olası zehir varlığını, yani arsenik tespit etmek için gümüş çubuklar kullandığı bilinmektedir. Çubukla yemek yeme geleneği yaklaşık 3 bin yıl önce Çin'de ortaya çıkmıştır. Bu yöntemin, bir güveçten et alan Büyük Yu adlı becerikli bir imparator tarafından icat edildiğine dair bir efsane var. Çin'de çeşitli malzemeler yaygındı, yoksullar ucuz, kalitesiz, kıymık olabilen tahta çubuklar yiyordu. Buradan, çubukları birbirine sürtmek için bölerken gelenek ortaya çıktı. Çin'den çubuklar, bambudan yapılmaya başladıkları Japonya'ya geldi ve bunlar iki ayrı çubuk değil, bir tür forsepsti, daha sonra bölündüler. Sadece aristokrasinin temsilcileri yemek çubuklarıyla yediler, sıradan insanlar elleriyle yediler. Metal çubuklar sadece Kore'de kullanılır, çoğunlukla paslanmaz çelikten yapılır. Doğu sakinlerine göre yemek çubuklarıyla yemek sadece uygun değil, aynı zamanda vücut için de faydalıdır. İlk olarak, sindirim organları ile sinir uçlarıyla birbirine bağlanan avuç içi kasları ve bezleri çalışır. Sürekli eğitimleri, sindirim sürecini hızlandırmaya ve vücudun sağlığını iyileştirmeye yardımcı olur. İkinci olarak, çubuklarla yemek yeme tekniği, ince motor becerileri geliştirir, bu nedenle bebeklikten öğretilir. Japonlar, bu cihazla mümkün olduğunca erken yemeye başlayan çocukların, zihinsel ve fiziksel gelişimde geleneksel Avrupa cihazlarını kullanan yaşıtlarından daha ileri olduklarına inanırlar. Doğu insanının hayatındaki her şey gibi, çubukların da kutsal bir anlamı vardır, bu bir çeşittir. sembolü. Örneğin, yeni evlilere birkaç çubuk verme geleneği vardır. Bu hediye onların ayrılmazlığını ve manevi yakınlığını sembolize eder. Bir çocuğun doğumunun 100. yıldönümünde düzenlenen First Sticks ritüeli de var. Akrabaların katılımıyla, bebeğe yemek çubukları yardımıyla pilav tattırdığı özel bir tören düzenlenir. Çubukların yardımıyla sadece katı yiyecekler değil, özellikle Tayland'da yaygın olan çorba ve erişte bile yerler. Sadece cihazı doğru bir şekilde tutmakla kalmayıp aynı zamanda belirli niyetleri veya düşünceleri ifade ettiğinizi gözlemleyerek yemek çubuklarını kullanmanın özel bir görgü kuralları vardır. Örneğin, yemek çubuklarıyla masaya vurmak, masaya veya bir tabağa "çizmek", en iyiyi aramak için yiyecek parçalarını ayırmak, çubuklara yiyecek dikmek, yalamak kötü bir biçim olarak kabul edilir. Doğulular, akrabaların ölümünden sonra konulan tütsü çubuklarına benzetildiği için, en büyük hakaret yiyeceklere çubuk sokmaktır. Ayrıca, bu hareket agresif olduğundan ve bir tehdit olarak yorumlanabileceğinden, yemek çubuklarını yumruğunuza sıkıştırmamalısınız. Yemek çubukları sürekli olarak gezegenin diğer bölgelerinde yandaşlar bulur. Böylece, sadece doğu kültürüne katılmak ve egzotik yemeklerin tadına bakmak için değil, aynı zamanda gerçek oryantal sabır ve sükunetle dolup taşmak için bir fırsat var. Gerçekten de, cihazı nasıl düzgün tutacağını öğrenmek için, alışılmamış bir Avrupalının çok çaba harcaması gerekiyor.
