Rüzgar hızı ve yönü gibi çevresel parametreleri belirlemenin birçok "popüler" yolu vardır. Bununla birlikte, bu konularla profesyonel olarak ilgilenen araştırmacılar, bu amaçlar için özel bir cihaz kullanır - bir anemometre.
cihazın icadı
Rüzgarın hızının ve yönünün doğru bir şekilde ölçülmesi ihtiyacı, çok çeşitli faaliyetlerle bağlantılı olarak insanlık arasında uzun zamandır var olmuştur. Örneğin, yelkenli gemilerde seyahat eden ve gemilerinin yönünü ve hızını tahmin etmek isteyen denizciler arasında böyle bir ihtiyaç vardı.
Sonuç olarak, bu sorunu çözmek için 1450'de İtalyan Leon Battista Alberti, rüzgara dik bir eksen üzerine sabitlenmesi gereken bir disk olan modern anemometrenin ilk prototipini tasarladı. Diskin rüzgar varlığındaki bu konumu dönüşüne neden oldu ve bu da hava akımlarının hareket hızını belirledi.
Daha sonra, araştırmacılar bu tasarımı geliştirmek için defalarca girişimlerde bulundular. Böylece, 1667'de, doğa bilimleriyle uğraşan İngiliz bilim adamı Robert Hooke, çalışma prensibine benzer bir anemometre yarattı, bu nedenle bazen yanlış olarak bu cihazın mucidi olarak adlandırılıyor.
Modern anemometreler
Zamanla, rüzgarın hızını ve yönünü belirlemek için tasarlanan aletlerin tasarımı değiştirildi ve geliştirildi. 1846'da İrlandalı John Robinson, bugün modern bilim adamları tarafından hala kullanılan enstrüman türlerinden birini yarattı - fincan anemometre. Dikey bir eksen üzerine yerleştirilmiş dört çanaklı bir yapıydı. Esen rüzgar çanakların dönmesine neden oldu ve bu dönüşün hızı hava akış hızının ölçülmesini mümkün kıldı. Daha sonra, cihaz okumalarındaki hatayı azaltmayı mümkün kıldığı için dört fincan tasarımının yerini üç fincan tasarımı aldı.
Modern bilim adamları tarafından kullanılan bir başka anemometre türü, prensibi, bir hava akışının etkisi altında ısıtılmış bir metal ipliğin sıcaklığındaki bir değişikliğe dayanan bir termal anemometredir. Bu etkinin bir sonucu olarak soğuma derecesi, rüzgar hızı ve yönünü ölçmek için temel teşkil eder.
Son olarak, günümüzde en yaygın üçüncü alet türü, 1904 yılında jeolog Andreas Flech tarafından geliştirilen ultrasonik anemometredir. Mevcut çevre koşullarında ses hızındaki değişime bağlı olarak hava akışının temel parametrelerini ölçer. Aynı zamanda, ultrasonik anemometreler, diğer cihaz türlerine kıyasla en geniş yetenek yelpazesine sahiptir: sadece rüzgarın hızını ve yönünü değil, aynı zamanda sıcaklığını, nemini ve diğer parametrelerini de ölçmeye izin verirler.
